woensdag 26 september 2012

Dinsdag 25 september 2012

Als ik het blog open zie ik de foto van Marnix. Ondeugend als hij is.
Het is nog niet goed te bevatten dat ik hem niet meer kan knuffelen, even op zijn buikje blazen, kusjes in zijn nek kan geven. Daar schaterde hij altijd om.

De nacht is lang geweest. Slecht geslapen, veel gedraaid en als ik sliep droomde ik indringend. Een goede nachtrust zou ik erg waarderen.
Als gevolg daarvan verloopt de dag fysiek moeizaam. Jur is in huis aan het rommelen en samen zoeken we het speelgoed uit. Wat specifiek van Marnix is verzamelen we en dat gaat naar zijn slaapkamer. Het is pijnlijk.
Tijdens het uitzoeken wordt er aangeklopt en er staat een lieve moeder met een schitterende bos bloemen. Wat een welkom gebaar.

's Middags komt er een vriendin langs met wie het altijd zeer goed praten is en zij neemt vier prachtige witte rozen mee en zoals altijd een goed gesprek.
We ervaren veel liefde uit onze omgeving. Het wordt heel erg gewaardeerd want we hebben het zo nodig. Het gat dat Marnix heeft achtergelaten is een krater van formaat. De wetenschap dat dat beseft wordt door anderen is zo waardevol. We voelen ons dankbaar.

's Avonds zie ik er enorm tegenop om naar bed te gaan. Angst voor slecht slapen en dromen. Het is na twaalven als ik uiteindelijk ga. Het is wel goed voor Olav's sokken, maar dat is dan ook het enige. Mijn hoop is, wellicht tegen beter weten in, gevestigd op een betere nachtrust.

18 opmerkingen:

  1. wat lief dat je voor olav sokken breid, zomaar een bezigheid, en weer wat tijd verder. Het is goed dat hij jullie bezig houd. wederom heel veel kracht om deze zware tijd door te gaan voor jullie allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De nachten zijn lang,
    de dromen indringend, Marnix zoekt zijn plekje.
    Straks is daar de tweeling die 's nachts aandacht wil.

    Wat zou het toch fijn zijn om lekker een nachtje te mogen doorslapen, ik gun het jullie zo.

    Sterkte, voor deze dag en komende nacht.
    Zomaar een mama.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan niets anders verzinnen dan je nogmaals sterkte toe te wensen. Ik ben heel blij dat jullie veel steun krijgen, want die hebben jullie nu meer dan ooit nodig. Ik lees dat jullie veel steun krijgen van vrienden, en anderen maar lees bijna nooit iets over je familie. Ik hoop dat die je ook bijstaan in deze moeilijke tijden?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer om te zien dat er minder mensen reageren...het zal nog heel lang heel moeilijk blijven, je komt immers overal spullen van Marnix tegen of dingen die hij leuk vond of juist eng. Zijn lievelingseten, gewoontes die jullie hadden en Bumba natuurlijk. Ik hoop dat er voldoende steun blijft voor jullie, Olav en de 2ling slepen jullie zeker weten een eind op weg maar die steun heb je gewoon keihard nodig. Ik hoop ook dat je beter gaat slapen, das voor jou, je humeur en je mannen wel zo prettig. Overleg anders eens met je huisarts, je hebt je rust echt even nodig lieve Hera! Denk nog steeds vaak aan jullie en aan Marnix ♡. Liefs, Linda, Den Dolder

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve familie,
    Het moet loodzwaar zijn om geconfronteerd te worden met de spullen van Marnix en dat je hem niet meer kunt knuffelen, kussen enz. Mijn moederhart huilt met jullie mee.
    Fijn om te horen dat jullie gesteund worden.
    Ik denk nog veel aan jullie. Wat moet het een groot contrast zijn om een kind te verliezen en zwanger te zijn.
    Gelukkig las ik dat ondanks het onmenselijke gemis en verdriet, jullie toch kunnen genieten van de zwangerschap.
    Hopelijk gaat het slapen straks beter.

    Liefs Hanneke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel veel sterkte gewenst! Wat zou ik je een lekkere nachtrust toewensen! Net als de tip van Linda is het een idee om even met de dokter te overleggen. Ik heb toen ik zwanger was en aan het eind van mijn latijn en zwangerschap was een tabletje gehad van de gynaecoloog waar ik even lekker van kon slapen. Je hebt je rust zo nodig als je kleintjes komen die ook 's nacht gaan komen. Hoop op een goede nachtrust voor je en ik denk ook nog steeds vaak aan jullie ook al ken ik jullie niet. Lijkt me zo heftig he een kindje verliezen en binnen korte tijd 2 kindjes krijgen. Leven en dood is zo verschrikkelijk dicht bij elkaar!

    Lieve groet Marlies mama van een meisje van 3

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik lees nog steeds mee op je blog , ik denk dagelijks aan jullie. Jullie mannetje heeft mij (ons) zo geraakt. Ik heb een meisje van 3 jaar en knuffel haar heel vaak en graag, dat zijn gelukzalige momenten . Nu doe ik dat nog intenser en dan denk ik aan jou hoe graag je dat bij Marnix zou willen doen.Lieve Hera ik zou zo graag iets voor je(jullie) doen. Het enige dat ik kan doen is bidden, om te vragen of God jullie wil dragen en rust wil geven . En ik hoop dat je dromen mooie dromen worden en dat je Marnix dan ziet spelen en dat je ziet dat hij het fijn heeft. Ik hoop dat je lekker slaapt vannacht, veel liefs Lidia Hakvoort.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Net als velen denk ik vaak aan jou en je gezin. Ik kan niet beginnen te begrijpen wat je moet voelen. Ik wens je heel veel steun, liefde en sterkte. Ik gun en wens je een hele goede nachtrust toe, zodat je een beetje kracht kunt opdoen.

    Veel liefs,
    Tina

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve Hera,

    Ik lees regelmatig je bloggen, met een lach en een traan (vooral die traan). Ik leef zo ontzettend met jullie mee, en wil je toch graag een digitale knuffel geven.
    Dus bij deze...

    Hele dikke knuffel, en ik hoop dat je nu eens een nachtje goed en rustig mag slapen!!!

    Liefs Manon uit Oldenzaal!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Elke dag denk ik aan jullie, en aan jullie lieve Marnix...hoe verschrikkelijk moeilijk moet het zijn om zijn spulletjes uit te zoeken...zijn slaapkamertje te zien....Ik hoop dat je vannacht beter slaapt. Heel veel liefs en kracht, Noor

    BeantwoordenVerwijderen
  11. mijn moederhart huilt nog iedere dag met jullie mee, al ken ik jullie niet persoonlijk. Ik zou de pijn zo graag weg willen nemen, zou de tijd terug willen draaien...
    Weet dat jullie niet vergeten worden en weet dat Marnix in heel veel harten is gesloten.

    Een hele dikke digitale knuffel!

    liefs, Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik denk elke dag aan jullie lieve, stoere, sterke mannetje! Hij was hier veel te kort, maar heeft laten zien dat hij de wereld aankon, hoe klein en ziek ook! Hij zit in mijn hart, voor altijd. Hou vol Hera!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik kan maar zo weinig zeggen.....

    Dus ik hou het alleen bij een enorme knuffel voor jullie!

    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. wat een moeilijk tijden maken jullie door, hartje aan de ketting, speelgoed opruimen, verschrikkelijk....
    wat hoop ik dat krater van een wond snel een korst krijgt.

    ik wens je een hele goed nacht toe, met prachtige dromen over jullie superkanjer.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Nog dagelijks zijn jullie in onze gedachten en gebeden.
    Graag zou ik zoveel meer willen schrijven maar heb er geen woorden voor.
    Warme groet uit Utrecht.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieve Hera, Jur en Olav
    Weet dat ook ik jullie lieve dappere Marnix in mijn hart gesloten heb!
    Elke dag is Marnix in mijn(onze)gedachten...
    ...elke dag zijn Olav, de 2ling & jullie, mama & papa van deze 4 kanjertjes in mijn(onze)gedachten!
    Ik wens jullie een goede nachtrust omdat jullie dit zooo hard nodig hebben
    ik wens jullie een nacht met liefde gevulde dromen over&van jullie Marnix...
    Truste...
    Liefs & een warme groet
    zomaar een meelevende mama uit Hoevelaken.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Rust Hera probeer dat echt te pakken. Het is misschien wel makkelijk gezegd. Maar die 2 kleintjes in je buik eten zoveel energie van je weg. Die jij nu en straks zo hard nodig hebt. Ook ik kreeg tabletjes tijdens mijn 2ling zwangerschap. Die me hielpen om te kunnen slapen. Ik heb er toen echt baat bij gehad.
    Ik heb zoveel respect voor jullie. Elke dag dwarrelen jullie wel door mijn gedachten. Onze jongste is nu 3 en sinds ik jou blog ben begonnen te lezen merk ik dat ik nog intenser van hem geniet. Als hij me een knuffel geeft druk hem nog iets steviger tegen me aan. Ik ben 17 jaar geleden een kindje verloren. Nu 3 jaar geleden mochten we onze jongste in de armen sluiten. Maar ook hij moest keihard vechten voor zijn leventje. We zijn elke dag nog super trots op hem voor wat hij.toen het gepresteerd. En nu door jou blog besef ik me des te meer. Hoe hard het leven voor je kan zijn. Ik ben je zelfs dankbaar omdat jij ons elke dag mee neemt in jullie leven . Ik leer van jou blog. Vooral dat je moet genieten van alles. Want het kan zomaar ineens allemaal van je worden afgenomen. Dank je wel Hera.
    Een virtuele knuffel van mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Zomaar even een berichtje om te laten weten dat ook wij aan jullie meedenken, met jullie meeleven en het vreselijk vinden dat jullie lieve schat zo'n leegte achter laat.
    Het contrast is zo groot met weer 2 lieve baby's in je buik.
    Alles neemt je energie weg, maar hou vol samen.
    lieve groet uit oud-beijerland

    BeantwoordenVerwijderen