vrijdag 14 september 2012

Vrijdag 14 september 2012

Vanmorgen breng ik Olav naar school. Er zal in de klas aandacht besteed worden aan het overlijden van Marnix en ik wil heel graag in stilte en op de achtergrond aanwezig zijn om Olav in de gaten te kunnen houden.
Ik moet een drempel over om me onder de mensen te begeven. Maar de aandacht voor Olav maakt dat ik ga. Toch met een lach, Olav is geweldig.
Het is heel erg lang geleden dat ik Olav 's morgens naar school bracht. De medicatie van Marnix maakte dat Jur dat deed. Op het zwaarste punt tijdens een chemokuur was ik anderhalf uur bezig om 12 verschillende soorten medicijnen toe te dienen zonder dat Marnix daarvan moest braken. Op het lichtste punt van een kuur kostte het een half uur. Nu maken we ontbijt voor Olav en koffie voor ons.
De hele dag door ervaar ik een gevoel van iets vergeten, voel me een slechte verzorger. Maar er is niks om in die mate voor te zorgen en ook niks dat ik vergeet.

Vandaag ervaar ik als moeilijk. Dat begint al 's morgens. Bumba is op tv en er staat niemand enthousiast voor de tv te springen. Dus moet ik huilen. Later op de ochtend komt het hard binnen dat we nu de juiste betekenis van nooit gaan ervaren. Er is veel dat we nooit met Marnix gaan beleven, ook al is hij bij ons in ons hart.
Mijn moeilijke momenten liggen het meest in de ochtend. Daarna kan ik mezelf weer redelijk bij elkaar rapen en de dingen doen die gedaan moeten worden om de uitvaart te maken zoals wij het goed achten.

De steun die we uit onze naaste omgeving ontvangen is geweldig en voor ons nu onmisbaar. Dit verlies is te groot om alleen te kunnen dragen.

Het is heel erg fijn om Marnix bij ons te hebben. Hij straalt rust uit en wij daardoor ook. We groeien nog steeds in het proces. Nemen niet alleen afscheid van Marnix, maar van een tijdperk eigenlijk. Geen Ronald McDonaldhuis meer, geen F8 meer, geen MRI's, geen medicijnen, geen chemokuren. Het voelt heel erg onwennig.
We zijn in oktober gestart met een gigantische piek, dat is gestabiliseerd op een abnormaal niveau en nu moeten we langzaamaan weer wennen aan een nieuw normaal niveau.
Jur en ik spreken hier veel over, samen komen we tot steeds nieuwe conclusies waar het de normalisering gaat betreffen. Met de diagnose van Marnix zijn we in het diepe gegooid, we gingen mee, van afdeling naar afdeling. Niet meer naar huis, en dat ongeveer vijf weken lang. En dan je draai vinden in het leven met een ernstig ziek kind. Ook daar ontstond gewenning in. En nu, drie weken na de het horen "uitbehandeld" is ons kind dood en worden we weer op de kant gesmeten. Waar de wereld door is gegaan met draaien. Wij hebben geleefd in de wereld van de kinderkanker. Door de poorten van de hel. In dit geval F8 van het AMC.

We leven nu naar de uitvaart toe. Proberen er een Marnix-waardig afscheid van te maken. Dat gaat lukken.
Na de uitvaart zien we wel weer verder, want als we iets geleerd hebben in de afgelopen maanden is dat de situatie in een oogwenk kan veranderen en dat de toekomst onzeker is. De wens om alles in het leven te plannen is intuïtieve naïviteit.

De publicatie van de kaart is een uitnodiging voor een ieder die ons wil condoleren.

29 opmerkingen:

  1. Lieve ouders en broer van Marnix,

    Ik heb diepe bewondering voor jullie kracht en moed in deze zware en verdrietige tijd.
    Huil om het verlies van jullie lieve zoon, en koester de mooie momenten.
    Ik denk aan jullie, en brand een kaarsje voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Jur, Hera, Olav en Tweeling....

    Ik heb heel veel respect voor jullie hoe jullie je hier als gezin doorheen slaan. Ik hoop dat het afscheid wordt zoals jullie het willen. Ik ben ervan overtuigd dat Marnix heel tevreden meekijkt en trots is dat hij een plekje heeft gehad en vooral HEEFT in jullie gezin.
    Ik wens jullie de komende dagen heel veel sterkte en wens jullie alle kracht om nog even samen te zijn als compleet gezin...voordat het definitieve afscheid komt.
    Kaarsjes branden speciaal voor jullie.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als je ouders sterven, sterft een stuk van je verleden.
    Als je partner sterft, sterft een stuk van het heden.
    Als je kind sterft, sterft je toekomst

    Marnix neem je voor altijd met je mee.
    Volgend jaar zeg je: " Hij zou nu ... "
    Over tien jaar zeg je: " Hij zou nu ... "
    Zo gaat het door.
    Marnix gaat mee.
    Voor altijd verweven in jullie leven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw onwijs mooi, het klopt wel! Heel veel sterkte!

      Verwijderen
    2. Ik kan er over meepraten, hij blijft er altijd.

      Rick

      Verwijderen
    3. Heel veel warmte gewenst.. Respect.. Zo´n mooi ventje..

      Verwijderen
  4. Als je ouder sterven ben je wees,
    Als je partner sterft ben je weduwe/weduwnaar
    als je kind sterft. zijn er geen woorden...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zou graag op de condoleance komen, helaas ben ik niet in de gelegenheid om te kunnen komen. Ik denk aan jullie en het is een rustgevend idee dat marnix nu rust heeft.. Dikke knuffel, Elise E

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Jur, Hera, Olav en de Tweeling!

    Lieve Marnix!

    Een gevecht,
    een zware strijd,
    vol hoop, kracht en onzekerheid.
    Momenten van verdriet,
    vechtend tegen een traan,
    kon jij nog steeds het leven aan.
    Maar toen al het vechten
    niet meer mocht baten,
    hebben wij je los moeten laten.

    ************************************************************

    Lieve papa, mama en Olav!

    Ik hou van jullie,
    maar ik ben zo moe,
    ik ga naar de sterretjes toe!

    Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe in deze zware tijd. Marnix zal voor altijd in jullie hart verder leven! Koester de mooie herinneringen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een woord van troost
    een warme gloed
    wil ik je bij deze sturen
    zodat je weet
    dat ik aan je denk
    in deze droeve uren

    dorien een moeder

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hij blijft altijd bij je en dat weet ik zeker ik kan er over mee praten

    BeantwoordenVerwijderen
  9. De zorg is weg, maar de rest blijft, voor altijd,
    niet lijfelijk aanwezig, wel altijd om jullie heen in in jullie harten.

    Sterkte !
    Zomaar een mama.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik heb een paar x proberen iets te posten maar het gaat altijd mis. Stap per stap, voetje per voetje. Het is inderdaad zo dat de wereld blijft draaien, en nog snel ook nog, maar het belangrijkste voor jullie is jullie gezin en de tweeling die jullie prachtig gezin gaan uitbreiden, aan anderen moet op het moment even niet gedacht worden. Net zoals iedereen ben ik enorm geraakt door Marnix maar ook door jullie, de liefde, de angst, de onzekerheid maar ook andere gevoelens deel je met ons, zo open, zo eerlijk. Dank je wel hiervoor. Heel veel sterkte aan jullie allemaal. Ik weet echt niet wat te zeggen, want woorden zijn hier gewoon niet genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve jur en hera,
    Voor mensen die dit niet meegemaakt hebben is het gelukkig een ding wat ze niet weten... Maar iemand diie van zijn eigen vlees en bloed afschijd moet nemen is een hel!
    Je zult het altijd met je meedragen! De dingen die jij nu benoemd..... Zo herkenbaar! Je zit thuis en kijkt naar de dagelijkse dingen die in je systeem zitten. Pillen geven, sondevoeding klaarmaken aankoppelen, dingen waarvan je hoopte dat die weggingen nu weg zijn.... Maar niet op deze manier!!!!!! Je voelt je leeg, doelloos. Geen gekibbel meer met artsen of vp.... Het Allert zijn of alles wel goed ging. Ik heb daar tien jaar in gestaan. Mijn ventje is alweer bijna 8 maanden bij mij vandaan.... Gets! Ze zeggen dat de scherpe randjes eraf gaan... Maar het wordt nooit meer hetzelfde! Het is oneerlijk! Mega veel sterkte met de voorbereidingen van de uitvaart! Ik vond het erg zwaar om daarna nog veel anden te moeten schudden.... Liefste rende ik weg! Maar dat kon ik ook weer niet maken.... Ik heb mijn zoon nu hier thuis in de urn staan. Dat wilde hij zelf! Het is stom om te zeggen maar we zijn wel weer een klein stukje kompleet.... Mega veel sterkte! Als ik mijn kaarsje voor mijn zoon aanzet denk ik ook aan jullie Marnix! Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve hera, jur, olav, tweeling, en verdere familie,
    Van harte gecondoleerd met dit enorme verlies van jullie kleine marnix.

    Sorry om even van onderwerp te veranderen, maar jullie moeten zorgen dat er een alarm aanstaat, of iemand op jullie huis let, tijdens de condoleance. Helaas hebben wij meegemaakt dat toen wij ons adres publiceerde in een overlijdens advertentie, tijdens de begravenis werd ingebroken.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Heel veel sterkte...Denk aan jullie!!
    Ik heb diep respect voor jullie hoe julie er mee om zijn gegaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Fly-celine Dion

    Fly, fly little wing
    Fly beyond imagining
    The softest cloud, the whitest dove
    Upon the wind of heaven`s love
    Past the planets and the stars
    Leave this lonely world of ours
    Escape the sorrow and the pain
    And fly again

    Fly, fly precious one
    Your endless journey has begun
    Take your gentle happiness
    Far too beautiful for this
    Cross over to the other shore
    There is peace forevermore
    But hold this mem`ry bittersweet
    Until we meet

    Fly, fly do not fear
    Don`t waste a breath, don`t shed a tear
    Your heart is pure, your soul is free
    Be on your way, don`t wait for me
    Above the universe you`ll climb
    On beyond the hands of time
    The moon will rise, the sun will set
    But I won`t forget

    Fly, fly little wing
    Fly where only angels sing
    Fly away, the time is right
    Go now, find the light

    BeantwoordenVerwijderen
  15. mooi kaartje, mooie tekst. Dat hebben jullie goed gedaan. Heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik denk aan jullie en in Harderwijk brandt elke avond een kaarsje voor Marnix!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Lieve mensen,
    Ik ken jullie niet, toch heeft jullie verhaal mij diep geraakt... Stil ben ik... van herkenning, van jullie verdriet, van jullie kracht, van jullie liefde... stil...
    Ik wens jullie alle kracht, liefde en warmte voor nu en de komende tijd...
    Lieke

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat jullie in de afgelopen maanden meegemaakt hebben moet de hel van binnen zijn.....het zal tijd nodig hebben om daar uit te klimmen en het leven van alle dag weer op te kunnen pikken. Doe dit in jullie eigen tempo, laat je niks voorschrijven of opdringen, neem de tijd.

    Alle respect dat je met Olav mee naar school bent gegaan, knap dat je dit is gelukt.

    Sterkte lieve mama en papa. Heel erg veel sterkte! Weet dat er zoveel mensen met jullie meeleven en nonstop aan jullie denken. Maar soms is het zo ontzettend moeilijk, voor een buitenstaander, om de juiste woorden te vinden en te durven delen.

    Heel, heel veel liefs!
    Een mama van 2 uit het zuiden

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Diep respect hoe jullie ermee om gaan.Dat je met Olav mee naar school gegaan bent wat een dappere stap. Maar neem de tijd het is al vaker gezegd maar neem echt de tijd die jullie nodig hebben,een ander weet niet hoe je je voelt,dat weten alleen jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Sinds Marnix overlijden heb ik niet meer gereageerd op je blog maar ik ben het blijven volgen. Ik kreeg een sms van Corina en daar waren de tranen. Vanmiddag was Jeroen in de winkel en hem had ik nog niet gezien dus ik heb hem alsnog gecondoleerd, weer waren daar bijna tranen. Wij leven ook heel erg met jullie mee, ben blij dat wij ( Diana en ik) Corina een beetje kunnen steunen al is het alleen maar een knuffel en erover praten. Dat is wel belangrijk, erover praten, ook voor jullie en gelukkig doen en kunnen jullie dat ook. Ik hoop dat mensen jullie de kans blijven geven om erover te praten. Bij deze wil ik jullie alsnog veel sterkte wensen, dat stond ook in de kaart maar jullie kunnen wel wat sterkte wensen gebruiken. Kijk naar Marnix, voel aan hem, geef hem kusjes en doe wat goed voelt. Liefs, Linda Den Dolder

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Lieve Jur en Hera,

    Ik lees vaak "Wat doen jullie het goed" en "hoe jullie ermee omgaan".
    Je kind verliezen moet de groots mogelijke hel zijn waar jullie gedwongen doorheen gaan.
    Jullie staan op overlevingsstand en wederom doen jullie het allerbeste voor Marnix en Olav.
    Vanuit jullie liefde voor Marnix en Olav doen jullie wat een mama en papa hart doen, ALLES voor je kindertjes.

    Jullie hart is gebroken en jullie ziel is verscheurd. Ondertussen zijn jullie ouders die zielsveel van jullie 4 kindertjes houden. Drie om voor te zorgen en 1 om te koesteren, maar alle vier even belangrijk.

    XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Lieve mensen,

    Gecondoleerd met het het verlies van jullie dappere Marnix!
    Volg je hart in wat je moet doen, koester de momenten nu nog met hem thuis.
    Wat mooi hoe Olav daarmee omgaat en wat goed dat je met hem naar school gaat. nog een zoon om trots op te zijn.
    Straks 4 kinderen, 4 jongens, waarvan 3 om voor te zorgen en van te houden en 1 om voor altijd in liefde te koesteren.
    Kracht toegewenst door een meelezer

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Tranen en een diep diep respect voor

    Liefs, een meelevende mama

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Die moeilijke momenten, ze zullen er maar wat vaak zijn... Ik vind het zo knap hoe je het allemaal draagt, en deelt. Fijn te lezen dat jullie veel steun uit naaste omgeving hebben, ik hoop dat deze blijvend is, ook na de uitvaart en in de verre toekomst als alles weer "normaal" is.

    Veel sterkte gewenst!

    Liefs,
    Caroline

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Moet nog iedere dag aan julie denken. Heel veel sterkte.

    Xxx Maud

    BeantwoordenVerwijderen