dinsdag 25 september 2012

Maandag 24 september 2012

Vandaag op controle voor de tweeling in het AMC. Ik zie op tegen de rit ernaartoe en de aankomst. De zwartste periode uit ons leven heeft zich daar afgespeeld.
Gelukkig moeten we naar de poliklinieken, maar bij binnenkomst moet ik denken aan hoe vreselijk Marnix het bloedprikken daar vond.
We worden gelukkig vlot geholpen.

De baby's doen het goed, erg goed. Ze zijn enorm gegroeid. Helaas liggen ze alletwee in stuitligging en zullen ze met een keizersnede ter wereld moeten komen.
De verloskundige overlegt met de gynaecoloog en de gynaecoloog van de prenatale diagnostiek.
Wij gaan in de tussentijd naar F8. Daar gaan we Marnix' kanjerketting afsluiten. Met een hartje. We hadden zó graag een bloem gewild.
Op de afdeling worden we warm ontvangen. Spreken met diverse verpleegkundigen. Hoe zuur het verloop voor Marnix ook geweest is, de zorg is altijd optimaal geweest. Daar zijn we dankbaar voor.
Samen met de pedagogisch medewerkster, Cola, zoals Marnix haar altijd noemde, maken we de ketting af. Nog een aantal behandelkralen en na vijf "rotdag" kralen gaat het hartje eraan. Het maakt zichtbaar dat ons kind is overleden aan kanker.
Een zeer emotioneel gebeuren voor mij. De tranen vloeien rijkelijk.
Als ik eraan toe ben zal ik de kanjerketting fotograferen en de cijfers erbij publiceren. Het is een kleurrijk gebeuren, maar niemand is er jaloers op als de betekenis eenmaal duidelijk is.

Als we terugkomen bij de polikliniek gynaecologie mogen we door naar de prenatale diagnostiek waar snel gekeken wordt hoe het met de nieren van baby B is. Gelukkig is de situatie stabiel gebleven en is operatief ingrijpen direct na de geboorte geen noodzaak. Drie dagen naar de geboorte moet er een echo gemaakt worden en aan de hand daarvan volgt mogelijk behandeling door een kindernefroloog (nierarts).
Een enorme opluchting voor ons.
Dit houdt ook in dat de geboorte in Amersfoort mag plaatsvinden. Ook dat vinden wij erg prettig. We kennen daar al veel artsen.
Ikzelf zie er vreselijk tegenop. Een natuurlijke bevalling had voor mij persoonlijk de voorkeur, maar de veiligheid van de baby's gaat voor alles.
We gaan opgelucht naar huis. Voor mijzelf was het een heftige ochtend. Als het goed is hebben we nog een afsluitend gesprek met de oncoloog en daarna hopen we het hoofdstuk AMC af te kunnen sluiten. Het is een hel geweest.

Fysiek gaat het niet zo denderend met mij. De zwangerschap is zwaar en de mobiliteit is tot een minimum gereduceerd. Dat frustreert me. Als ik tot 38 weken zwangerschap uitdraag, gevolgd door een keizersnee, dan staan me nog 9 weken rust te wachten. En laat ik nou geen rustig typje zijn.
Olav wilde graag dat ik sokken voor hem brei. En als ik 's avonds naar bed ga is er een halve sok af...

16 opmerkingen:

  1. Blij dat het goed gaat met de tweeling maar wat moet het moeilijk voor jullie geweest zijn om de kanjerketting af te sluiten... huil met jullie mee...nog steeds onwerkelijk.. dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ken u niet maar lees in stilte al wel een tijdje mee. Denkt u ook een beetje aan u zelf, u heeft nogal wat voor uw kiezen gekregen en er staat u ook nog heel wat te wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In gedachten een super dikke knuffel!!!Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Olav trekt, straks samen met de tweeling, het "Lecluse schip" vooruit en jij Hera, en Jur varen met hen mee.
    Zij zorgen voor een boot vol blijdschap, die mag varen op een zee van verdriet.

    Veel rust, sterkte en kracht voor deze dag.
    Zomaar een mama.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Erg mooi verwoord en ik sluit mij daar dan ook helemaal bij aan.....ik wens jullie heel veel kracht en steun toe.

      Veel liefs van Cisca

      Verwijderen
    2. Dag zomaar een mama,
      Wat een mooi gekozen woorden
      aan
      de trotse mama & papa
      van
      lieve dappere Marnix, stoere zorgzame Olav en de 2ling broertjes!

      Lieve Hera, Jur en Olav
      Marnix, jullie 3tjes en de 2ling blijven in mijn gedachten.

      Liefs & een warme groet
      zomaar een meelevende mama uit Hoevelaken.

      Verwijderen
  5. Lieve familie, wat doen jullie het super! Probeer toch af en toe je rust te pakken, voor jezelf, maar ook voor de kleine prutsjes in je buik.
    Veronique

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kippenvel...tranen...wat een heftige blog weer....
    Wens jullie allemaal heel veel liefde, kracht en geluk!!!
    Dikke knuffel,
    Esther uit Numansdorp

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik heb zoveel respect voor jullie! dat jullie op F8 zijn geweest getuigt van grote moed en doorzettingsvermogen, al zal dat voor jullie niet altijd zo voelen misschien...wat fijn dat de controle zo postitief was! ik hoop dat je de rust een beetje kunt vinden voor jezelf en voor de kindjes die je draagt. veel sterkte met alles! wat had ik het jullie intens gegund als de ketting was afgesloten met een bloem...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De F8 periode begon als een nachtmerrie en het blijkt er één te zijn waar je maar niet uit wakker kan worden. Wat hadden we jullie toch dat bloemetje gegund, wat kan één zo'n kraal toch een akelig groot verschil maken... De lengte van de ketting is ontzagwekkend en afschrikwekkend. Nog meer kralen er dus bij, de kralen die je nooit wil toevoegen.

    Ondertussen groeien die twee kleintjes gelukkig vrolijk verder. Gelukkig maar. Fijn dat ze in Amersfoort geboren kunnen worden. Ik ken de ongeplande en de geplande variant van een keizersnede. De geplande is een vrij vriendelijke variant, maar het herstel moet je wel echt de tijd voor nemen...

    Wat een wankel "evenwicht" tussen twee zulke uitersten in het leven...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hè, die laatste zin zit me niet lekker. Er is geen evenwicht en dat zou er ook niet moeten zijn. En dat bedoel ik ook niet. Weet niet goed wat ik bedoel, anders dan dat het gewoon zo verrekte unfair is wat jullie overkomt. Las elders op je blog: het leven is hard maar mooi. Misschien bedoel ik dat wel.

      Verwijderen
  9. Fijn dat het goed gaat met de tweeling! Dat geeft iets van rust....

    De rest is gewoon waardeloos en zwaar voor jullie. En dat is zacht uitgedrukt... Ik kan er weinig over zeggen.... Alleen maar een dikke knuffel van een lezeres....

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat fijn hera, dat het goed gaat met de jongens en dat er niet geopereerd hoeft te worden na de geboorte. Ik snap je gedachten over de keizersnede, had ik ook met de tweeling. Vraag om een ruggenprik zodat je het wél bewust mee kunt maken. Wat een tegenstrijdigheden, het is maar moeilijk tot niet voor me in te denken allemaal. Hoe lang het nog voor je duurt , neem je rust en probeer er van te genieten. Liefs......

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat lief dat je voor olav sokken breid, zomaar een bezigheid, en weer wat tijd verder. Het is goed dat hij jullie bezig houd. wederom heel veel kracht om deze zware tijd door te gaan voor jullie allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dagelijks schiet Marnix nog door mijn hoofd. Een rede om jou blog te lezen. Alle respect hoe je de woorden omzet in een blog vol liefde. Liefde voor jullie kanjer, broertje en grote broer.
    Lieve dappere Marnix zal altijd bij jullie blijven, in alles wat jullie doen, maar ook in jullie gedachten. Ik hoop dat jullie daar kracht uit kunnen halen, en dat zijn favoriete speelgoed troost en warmte mag bieden.
    Maar weet ook dat iedere traan terecht is. Ieder traan is liefde, en liefde is waar door jullie altijd verbonden blijven.

    BeantwoordenVerwijderen