maandag 12 augustus 2013

12 augustus 2013

Meer dan voorheen functioneer ik op de automatische piloot. Bang voor de tijd die komen gaat. Wetend wat ik nu weet en vorig jaar niet wist.
Met de wetenschap die ik nu heb beleef ik elke dag van vorig jaar, deze tijd opnieuw.

En wat ben ik vreselijk bang voor wat er komen gaat. Dus vol gas, iedere dag. Zo moe mogelijk naar bed. Niet denken, niet piekeren en proberen niet te voelen.
Er staat elke dag wel iets op het programma. Iets leuks om met Olav te doen of naar toe te gaan.

Zo vliegen de dagen voorbij. De een na de ander. En hoe "druk" ik ook ben, mijn gedachten kunnen niet uit of op pauze.
Ik zal het moeten ondergaan. Het is een pijnlijk proces. Vorig jaar hield ik Marnix nog vast. Niet wetend dat we een maand later afscheid van hem moesten nemen na een helse periode.

Hier moet ik nu even stoppen.


6 opmerkingen:

  1. Ik kan me indenken dat je opziet tegen de komende tijd. Ook dat je er bang voor bent. Helaas kun je die tijd niet overslaan of voor je uitschuiven.
    Misschien zou je het gewoon moeten ondergaan en erop reageren zoals jij dat wilt/ervaart.
    Lachen, huilen, gillen of boos worden. Het mag allemaal. Want je bent aan het verwerken.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als anonieme bloglezer kan ik jullie enkel heel veel sterkte toewensen. Ervaar het vooral samen, en inderdaad schreeuw, lach en huil wanneer je wilt. Niet alleen "mag dat" maar iemand die dat niet begrijpt, is het niet waard om het uit te leggen...

    Iedere week lees ik met een brok je blog, en ik wens jullie superveel sterkte en heel erg veel liefde toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een hele dikke knuffel wat moet dit zwaar zijn......sterkte...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Even een berichtje om te laten weten dat ik aan jullie denk vandaag, en jaar geleden dat jullie hoorden wat niemand ooit wil horen. Dat wat voor jullie inmiddels harde realiteit is geworden. Jullie ventje mocht mee naar huis om de meest akelige reden denkbaar. Wat ik zo bijzonder vind om terug te lezen is dat Olav dit wel leek te voorvoelen. Een lijntje zo puur tussen deze lieve broertjes. Een lijntje van liefde kan nooit doorsneden worden. Sterkte met herbeleven van alle mooie en moeilijke momenten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Al ruim een jaar lees ik anoniem met je mee en iedere keer weer met een brok in mn keel en tranen in mn ogen. Dame, wat ben jij een sterke vrouw en wat kun je je gedachten en gevoelens goed onder woorden brengen. Echt heel knap!
    De aankomende maanden zullen loodzwaar zijn voor jullie allemaal. Heel veel sterkte gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen