's Morgens is Olav al beneden als wij wakker worden. Zijn cadeaus liggen op de tafel maar hij heeft er niet aangezeten.
Gauw iedereen naar beneden, zelfs Marnix is wakker ook al lag hij gisteravond heel erg laat op bed. Olav pakt zijn cadeaus uit en is erg blij. Veel van wat hij heeft gevraagd heeft hij gekregen. Marnix is ondertussen erg lamlendig. Gewoon ziek. Jur maakt zich klaar om met hem naar het AMC te gaan om zijn Omaya aan te laten prikken, bloed af te nemen, bloeddruk meten en, nadat Jur en ik er over overlegd hebben, toch maar weer een sonde. Het gaat niet zonder. We zijn bang dat zijn kaliumtekort veroorzaakt wordt door het slechte eten. En met een sonde is het allemaal veel beter te controleren. Hij heeft in totaal weer 9 verschillende soorten medicatie waarvan er 7 oraal toegediend dienen te worden. Het is onbegonnen werk hem dat allemaal te laten "eten". zeker met de heftige misselijkheid die hij nu ervaart.
Verkleed als Bumba vertrekt hij met Jur op het moment dat de eerste visite binnenkomt. Om 13:00 uur zijn ze pas weer terug. De ochtendvisite is dan vertrokken. Even een moment adempauze en dan op naar de middag. Olav vraagt: "hoe laat komt Quinten?" Over anderhalf uur antwoord ik. Zegt hij: "moet ik dan nog 90 x 60 seconden wachten???" Hij is bij de tijd.
De middag is veel drukker dan de ochtend maar verloopt erg soepel. Marnix wil niet slapen, we hebben de indruk dat hij bang is maar dat kan hij nog niet onder woorden brengen. Samen met buurjongen/man Geert zit hij boven in het grote bed naar Dora te kijken. Marnix en Geert is liefde.
Olav geniet van alle aandacht en cadeautjes. Zeker als een heel goede vriendin aan komt met een 2 lagen hoge Angry Birds taart geniet hij zichtbaar. In totaal zijn er 12 kinderen en ze hebben het leuk met elkaar. Mooi om te zien.
Marnix knapt wat op en wil wel weer naar beneden. nog een half uurtje bij de visite. Leuk. Iedereen heeft aandacht voor hem. Rond 17:00 uur verzoek ik het bezoek te vertrekken. Mijn zus en haar gezien blijven om te eten. Olav heeft gekozen voor broodjes hamburger met patat. En dat eten we dus. Het is gezellig. Aan tafel braakt Marnix nog even en wil daarna op de bank liggen. Om 18:45 begint het medicijncircus en uiteindelijk ligt hij om 19:45 uur in bed, na voor het tandenpoetsen nog even gebraakt te hebben. Gauw nog even het bed braakproof gemaakt. Waterdicht laken erop. Hij hoest nog wat maar we hebben de indruk dat hij snel slaapt. Olav volgt een kwartier later. Met een beetje protest maar hij gaat wel. Hij kijkt terug op een leuke dag.
Wij staan er dubbel in. Je wilt genieten, maar het lukt niet echt. Een oog op Olav en de ander op Marnix, met veel zorgen. Hoe moet dit nu? Het geschater wat er normaal bij ons op een verjaardag klinkt is uitgebleven.
We zijn moe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten