De vakantie is voorbij, het normale ritme kan weer beginnen. Olav gaat 's morgens nog niet naar school omdat hij op controle moet bij de huisarts.
Zijn vingers zien er goed uit. Het is al goed aan het genezen. Olav is erg bang voor wat de huisarts gaat doen. Ik begrijp zijn angst. Vrijdag was het echt niet leuk en ronduit pijnlijk. Gelukkig kan ik hem vertellen dat een controle niet zoveel pijn doet. Hij laat zich maar moeilijk geruststellen.
Gisteravond hebben we het verband van zijn vingers gehaald. De gazen zaten flink vast dus hij heeft een kwartier zitten weken in lauw water. Och, wat was hij bang dat het pijn ging doen. Uiteindelijk is het hem meegevallen. Net zoals de controle nu meevalt.
In de middag gaat hij naar school. Hij mag niet mee gymmen en hockey en zwemles zitten er deze week ook nog niet in. Hij vindt het niet erg. Zwemles kan hem gestolen worden.
Hij gaat zelf naar de hockeytraining om zich af te melden, Jur volgt hem op gepaste afstand.
Olav wordt steeds zelfstandiger, mooi om te zien, maar ook moeilijk los laten. Het contrast met de tweeling is groot. Marnix is nu de missende schakel.
Het arme mannetje, hoop dat de genezing flink doorzet. Een dikke knuffel voor allemaal.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat ook jij ondertussen beter bent en dat Olav zich ook snel beter voelt. Ik kan me ook wel voorstellen dat Olav, andere herinneringen aan dokters heeft dan een kindje die geen zieke broers of zusjes heeft gehad en dat het naar de dokter gaan toch anders aanvoelt dan bijv als het verleden anders was geweest. Marnix leegte zal nooit opgevuld worden, hij zal altijd de missende schakel blijven voor jullie allemaal, maar hij zal daarbij ook een heel bijzonder plaatsje krijgen/hebben waardoor er niet alleen met verdriet maar ook met plezier aan hem gedacht kan worden. Rouwen is gezond en dat er dagen, weken, maanden zijn dat het even niet gaat, is meer dan normaal en het verdriet moet eruit, dat is het allergezondste zodat het weer plaats kan maken voor andere emoties. Het leven gaat verder en ja, je moet erin meedraaien, maar als het nodig is, mag je best het leven even stopzetten,zodat je even weer tot jezelf kunt komen en tot Marnix. Het is niet alleen Marnix die een kanjer is, maar ook jullie allemaal. Jullie zijn in staat, na zo een moeilijke tijd (en nog altijd) om liefde, begrip, vreugde en nog veel meer positiefs te geven aan je kinderen maar ook aan anderen in je omgeving. Kanjers, dat zijn jullie stuk voor stuk
Verwijderen