Naarmate de tweeling ouder wordt, gaan ze steeds minder op elkaar lijken. Ze delen hun verjaardag, maar dat is het dan ook wel een beetje.
We zien in alle vier onze jongens trekjes van elkaar terug.
Het mooiste is op het moment hoe de tweeling zelf de fles vasthoudt. Namelijk precies zoals Marnix uit zijn tuitbeker dronk. Met een handje eronder. Olav pakte de fles keurig beet met twee handjes erom heen.
Marnix deed zijn hand eronder en drukte de beker tegen zijn mond. Arthur en Victor nu dus ook.
Telkens wanneer ze dat doen zijn Jur en ik even stil en danig onder de indruk. Dan denken we even samen aan onze Marnix.
Vind het ontroerend, het bezorgt me kippevel maar ik vind het zo leuk dat Arthur en Victor hun flesje vastnemen zoals Marnix het deed. Precies of ze het van hem gezien hebben en nadoen. Misschien kijkt Marnix van op zijn wolkje toe en helpt hij zijn kleine broertjes omdat hij dat zo'n praktische manier van drinken vond... Ik weet zeker dat Marnix zonder dat Arthur en Victor het beseffen al in hun hartjes zit...
BeantwoordenVerwijderen