Inmiddels is mijn blog ruim 1,7 miljoen keer bekeken.
Ik ben er stil van.
Nog steeds worden er hartverwarmende reacties geplaatst. Het is mijn bewuste keuze om niet te reageren op het blog, maar ik lees alles. Het ontroert me.
Waarom mijn blog zo populair is kan ik niet goed peilen. Maar ik hoef ook niet te weten waarom.
Voor mij is het belangrijk omdat wat Marnix gebeurd is iedereen kan gebeuren. Ongeacht afkomst, geloof of status.
Het blog helpt mij ook om mijn gedachten te ordenen. Ik blog dus nog een poosje verder.
Bedankt!
Je schrijft met je hart, dat maakt dat ik elke keer weer terug kom:-). En je hebt een pracht gezin. Liefs Sylvia (een trouwe volgster)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, het kan iedereen overkomen. Ik ben mama van 3 kindjes en ik leef zo met jullie mee. Ben elke dag dankbaar dat we gezond zijn en besef heel goed dat dat zomaar anders kan zijn. Elke dag kom ik even kijken of je een nieuwe blog hebt geplaatst. Ik vind het super dat je buitenstaanders een kijkje in jullie leven geeft, echt heel veel respect.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij geldt dat ook: het kan mij ook overkomen en het lezen van jouw blog doet me beseffen hoe kwetsbaar we zijn. Maar het maakt me ook dankbaar voor wat ik heb en helpt me te realiseren wat nou echt belangrijk is in mijn leven.
BeantwoordenVerwijderenDaarbij vind ik het heel boeiend om te lezen hoe je met dit drama in je leven omgaat. Hoe je gaat staan en doorgaat, hoe moeilijk en ingewikkeld dat ook is. Die kracht, daar heb ik respect voor.
Jullie hebben het verdiend! Echt waar.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het erg leerzaam om je blogberichten te lezen. Ik word dan weer even met beide benen op de grond gezet. Jullie hebben zoveel meegemaakt en om dat dan van je af te bloggen vind ik heel knap!
Liefs, en een knuffel.
Jantine
P.s. ik lees nog altijd je blog
Ik lees dagelijks je blog-berichten, en het ontroert me iedere keer weer.
BeantwoordenVerwijderenJe mooie, zuivere verhalen over je gezin, en jezelf.
Je blog wordt veel gelezen; je had het liever anders gezien.
Dat je nooit een blog had willen en moeten maken.
Kracht en moed heb je, maar laat ook je tranen stromen.
Ik ken je niet persoonlijk, maar ik wens je alle sterkte.
Liefs,
een moeder uit Nieuwegein
Ik ben op je blog terecht gekomen via kanjerguusje.
BeantwoordenVerwijderenEn volg het ook trouw. Je schrijfstijl is goed anders blijven we niet volgen. Het pakt me.
Jullie doen het goed!
Lieve Hera, ik volg ook nog steeds je blog , je bent een sterke wijze vrouw ik hoop dat je weet van wie je de kracht ontvangt . Vertrouw op Hem met heel je hart wat er ook gebeurd , Hij omringd jullie met Zijn trouwe zorg en is voor ons aan het kruis gestorven . Hij zorgt voor Marnix. Liefs Lidia Hakvoort.
BeantwoordenVerwijderenOok ik volg je blog al een hele tijd. En zal dat ook blijven doen. Marnix heeft me diep geraakt, net als jullie allemáál als gezin....
BeantwoordenVerwijderenEn dat maakt dat ik je blijf volgen.....
Een van mijn vier kinderen is chronisch ziek, maar door jouw blog kan ik vaak dingen beter relativeren en ook is t soms fijn herkenning te lezen in sommige dingen....
Ook hebben wij een lief, klein engeltje in de hemel....ons eerste kindje....en ook dat schept wellicht een band.
Kortom, je hebt een mooi, waardevol blog....fijn dat je er bovenal zelf zoveel aan hebt....en bedankt dat wij je mogen volgen
Alle goeds.
Groetjes, Yvonne uit Tilburg
Ook voor mij geldt dat Marnix mij in mijn hart heeft geraakt. Dat kleine jochie wat zo hard gevochten heeft en zoveel waardevols heeft achtergelaten. Het benadrukt voor mij steeds opnieuw dat ik zo ontzettend dankbaar mag zijn voor mijn (gezonde) gezin. Het verhaal van Marnix en jullie hele gezin helpt om te relativeren. Ook ik blijf jullie volgen. Liefs Karin, Best
BeantwoordenVerwijderenHoi,
BeantwoordenVerwijderenIk heb diep respect voor de wijze hoe jullie je er doorheen slepen, fijn dat je nog even door gaat met bloggen, het helpt andere mensen ook!! groetjes Susan.
Omdat jullie verhaal me geraakt heeft............
BeantwoordenVerwijderenIk heb veel respect voor hoe juliie je hier doorheen slepen.
Een fan!
Ook ik kom hier dagelijks kijken. Omdat je schrijfstijl me raakt. Omdat je emoties zo weet te beschrijven dat ik ze bijna zelf voel, ook al kan ik nog niet in de buurt komen van de pijn en het gemis dat jullie ervaren.
BeantwoordenVerwijderenOmdat jullie mooie Marnix een plekje heeft in mijn hart en zijn verhaal me diep geraakt heeft.
Omdat ik niets anders dan respect kan hebben voor hoe jullie met deze hele zware situatie weten om te gaan.
Daarvoor ook mijn dank voor het kijkje in jullie leven dat je ons via dit blog geeft.
Je vechtlust, je doorzettingsvermogen en je overlevingsstrategie voor je kids, vind ik bewonderingswaardig.
BeantwoordenVerwijderenAch meiske toch. Besef je zelf niet hoeveel je los maakt bij andere mensen? Alle emoties die een mens kan hebben, komen langs in jullie verhaal. Het levensverhaal van Marnix en jullie liefdevolle gezin. Met jouw blog laat je mensen voelen en geef je een levensles mee waar geen studie of opleiding aan kan tippen. Voor mij belichaam je een mens in al zijn gedaantes. Ik mis alleen het stukje 'kind mogen zijn' bij jouzelf. Even weg mogen kruipen en getroost en gekoesterd worden door een paar veilige moederarmen. Wat gun ik jou toch die moederarmen die jou laten weten dat je niet altijd flink, stoer en redelijk hoeft te zijn. Ik ben een wat oudere moeder met volwassen kinderen; maar wat leer ik veel van jou. Ik wens jou een je gezin alle liefde en kracht toe.
BeantwoordenVerwijderen