maandag 29 april 2013

Woensdag 24 april 2013

In de morgen heb ik een afspraak staan om spullen voor de moestuin op te halen. Het kost nogal wat tijd en de gever biedt me koffie aan. Dus we zitten even koffie te drinken en het gesprek komt op kinderen. Ik heb vier jongens vertel ik. Verder niks.
Per situatie schat ik in wat te vertellen en wat niet. De mensen wat ik nu te gast ben zie ik waarschijnlijk niet nog eens dus vertel ik niet dat een van mijn zoons is overleden. Het heeft geen meerwaarde.
Thuisgekomen heb ik het er met Jur over. Hij ervaart het precies hetzelfde. De situatie bepaalt wat je vertelt en wat niet.
Als ik besluit om wel over Marnix te vertellen verandert een gesprek terstond. En die verandering is meestal gestoeld op medelijden en meewarigheid.  In eerste instantie dan. Die emotie wil ik niet met iedereen delen. Een gelukkig ben ik over het algemeen vrij in die keuze.

2 opmerkingen:

  1. Je moet inderdaad doen waar jij je goed bij voelt. Wat heeft een meerwaarde voor jouw leven en wat niet! Ik denk regelmatig aan jullie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ervaar ik eigenlijk net hetzelfde, twee van mijn drie kinderen zijn gehandicapt..
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen