Het feest gisteren was leuk. Erg leuk.
Verbazingwekkend. Jur en ik hebben beiden ervaren dat deze vorm van plezier kan bestaan naast het immense verdriet om Marnix. Het is niet erg en we hoeven ons niet schuldig te voelen. Het mag.
Ook ervaren we hoe belangrijk het is om eens iets met z'n tweeën te ondernemen. Op het moment zijn we 24 uur per dag papa en mama. Dat is prima want dat zijn we en dat willen we. Maar we vergeten daarbij Jur en Hera nog wel eens. En die zijn wel essentieel voor het goed papa en mama kunnen zijn.
We gaan kijken hoe we hier in de praktijk invulling aan kunnen geven. Gewoon een avond samen. Wellicht een lange wandeling, een feestje of samen naar de bioscoop.
Olav heeft het bij Jeroen en Corina geweldig naar zijn zin gehad. Hij is naar het luchtvaartmuseum geweest. Kennis vergaren is Olav op het lijf geschreven en hij heeft dan ook weer als een spons van alles opgenomen. Hij kan het allemaal goed terug vertellen. We zijn blij voor hem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten