Vandaag een kort blog.
Marnix voelt zich in de ochtend nog slap en beroerd. In de middag knapt hij wat op en wordt ook wat levendiger. Hij komt van de bank en speelt wat. Hij klimt ook wel weer op de bank maar is er toch veel vanaf. Het doet ons goed.
Het superteam van Buurman en Buurman klust aardig door in de ochtend en de kluswerkzaamheden op Olav's nieuwe kamer zijn gauw klaar.
Daarna neemt het superteam van Buurvrouw en Buurvrouw het over en aan het eind van de middag is Olav's nieuwe kamer klaar. Hij is er heel erg blij mee. Aankomend weekend wellicht de grote verhuizing.
Waar de ochtend rustig is, neemt de hectiek in de middag toe.
Vandaar ook een kort blog. Jur en ik zijn vreselijk moe. We willen zoveel maar komen aan maar weinig dingen toe.
Dat moet anders. Morgen doen we een poging de dag meer naar onze hand te zetten. Marnix krijgt de gelegenheid met mijn zwager een stukje op de vrachtwagen mee te rijden en dat gunnen we hem vreselijk graag. We gaan kijken hoe we het bezoek aan advocaat en huisarts hierom heen kunnen plannen. Een spontane lach van Marnix is namelijk onbetaalbaar! En laat zich niet meer overdoen.
Ik wens jullie nog heel veel spontane lachjes toe op het gezicht van Marnix! Voor jullie, voor Marnix, voor Olav.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je van je vrachtwagen-ritje geniet lieve Marnix!
BeantwoordenVerwijderenGeef je ouders en broer maar een ontzettende grote lach!
Lieve Marnix,
BeantwoordenVerwijderenik hoop dt jij morgen ontzetten gaat genieten op de vrachtwagen en dat je je papa en mama en je lieve stoere broer nog heel veel mooie spontane lachjes kan geven de komende tijd.
Via Lowie van Gorp ben ik op jullie blog terecht gekomen. En wat herken ik alles wat je schrijft. Zaterdag is het 11 maanden geleden dat we afscheid hebben moeten nemen van ons zoontje Ischa. De laatste maanden heb ik genomen zoals ze kwamen. Er was maar 1 ding belangrijk, Ischa en mijn gezin. Alle momenten met Ischa konden niet overgedaan worden en gepland worden, alles werd daarom heen gepland. Er was niemand die daar geen begrip voor had. Ik heb geleerd de dag te nemen zoals hij komt, toen en nu. Voel je niet schuldig als dingen niet zo gaan zoals je het zou willen, het komt zoals het komt en dat is goed. Geniet van iedere seconde met elkaar, dat is het belangrijkste. Met die momenten moet je straks verder en ben je dankbaar dat je er was.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jullie heeeel veel kracht en nog heeeel veel mooie, warme, liefde volle, onvergetelijke momententoefenen met elkaar.
Heel veel liefs Saskia Groothuijse.
Ik hoop dat het morgen een prachtige dag wordt, met heel veel mooie lach momenten. Heel veel plezier en probeer er van te genieten met z'n allen.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Marian (zomaar een mama uit Veghel)
Lieve Hera & Jur,Olav en Marnix
BeantwoordenVerwijderenOok vandaag zijn mijn gedachten opnieuw veel bij jullie mooie gezin.
Dat Jur & jij vreselijk moe zijn... ...het lijkt me zo te begrijpen in de situatie waarin jullie gezin zich bevindt!
Ik wens Marnix, Olav en jullie... hun sterke papa & mama een rustige & goede nachtrust toe.
Om de dag van morgen te vullen met unieke & prachtige herinneringen.
Ik hoop dat Marnix volop zal genieten van zijn ritje op de vrachtwagen...
Knuff voor Marnix & Olav
&
veel liefs voor jullie, hun trotse papa & trotse mama
zomaar een mama.
ook ik ben hier via kanjerguusje. Voel me compleet lamgeslagen, huil om dat deze kanjer de strijd gaat verliezen. Hoe oneerlijk is deze rotziekte.. Houd hem vast, knuffel hem zovaak het kan, maak zoveel mogelijk herinneringen. Hij gaat wel weg, maar verlaat jullie niet, hij zit in jullie harten!!! een mama van 3 kids uit barneveld
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het vandaag een dag wordt met veel lachmomenten. Ritje vrachtwagen voor jullie kanjer. Natuurlijk dat Julie zo moe zijn...je wordt geleefd op dit moment en potver het is emotioneel zoo verschrikkelijk zwaar. DIkke knuffel voor jullie allemaal
BeantwoordenVerwijderenEr is niemand belangrijker dan jullie met z'n viertjes samen,
BeantwoordenVerwijderensamen één.
Ook weer veel sterkte en veel knuf en genietmomentjes voor deze dag.
Zomaar een mama.
Misschien is er een mogelijkheid om met zijn viertjes een paar dagen weg te gaaan met Stichting Doe een Wens.
BeantwoordenVerwijderenEen moeder, die dit ook meegemaakt heeft.
Met tranen in mijn ogen net een stukje uit jullie blog gelezen. Wat heftig dit. Zelf net bevallen van een jongetje wat ook doodziek werd, maar het heeft gered en nu bij me ligt. Het machteloze wat je als ouder voelt herken ik helemaal. Ik weet niet hoe het voelt om te weten dat je kleintje niet meer beter kan worden. Dit lijkt me verschrikkelijk! Ik weet ook niet goed wat ik moet zeggen. Ik kan alleen laten weten dat ik in gedachten bij jullie ben en jullie heel veel sterkte, kracht maar ook veel liefde wensen.
BeantwoordenVerwijderenLiefs josette
Met tranen lees ik het blog...ben er stil van..denk aan jullie!!
BeantwoordenVerwijderen