zondag 16 december 2012

Vrijdag 14 december 2012

Een drukke dag vol afleiding. Ik heb het nodig in deze maand. Gevoelsmatig trek ik me het liefst terug in huis. Met man en kinderen. Het is geen oplossing. Ik doe erg mijn best om eruit te gaan.

Jur is helaas ziek vandaag. Hij slaapt het grootste deel van de dag.

In de middag ga ik naar mijn zus. We gaan naar de kerstmarkt in Woudenberg. Omdat Jur geen eten binnenhoudt blijf ik bij mijn zus eten. De tweeling is bij de buren en Olav is met mij mee naar mijn zus. Het voelt vreemd om alleen met Olav op pad te zijn. Maar wel goed voor Olav. Dit weekend gaat de tweeling logeren bij mijn zus. Wij willen graag wat alleen met Olav ondernemen. We merken dat hij er behoefte aan heeft.
Zowel wij als mijn zus en haar gezin zijn dagelijks bezig met Marnix. Ook bij hen lijkt het toe te nemen naarmate de tijd verstrijkt. We zijn nog volop in rouw. Het verdriet is groot en zit diep. We delen het geregeld. Onze band is enorm verdiept door de ziekte en het overlijden van Marnix. Wat moet ik daar nou van zeggen? Het overlijden van Marnix blijft zinloos.



1 opmerking:

  1. Ja, zijn overlijden blijft zinloos en ik weet ook niet goed wat ik hier nu op moet zeggen..
    Uitgaande van het feit dat er geen gebruiksaanwijzing bestaat hoe je moet omgaan met het verlies van je kind, vind ik dat je het zo moedig op pakt. Gewoon maar dag voor dag leven, niet te ver vooruit kijken en dwars door je pijn heen gaan. Ik wens je sterkte op deze zware reis door de rouw heen.

    BeantwoordenVerwijderen