vrijdag 7 december 2012

Dinsdag 4 december 2012

Precies een jaar geleden vierden wij pakjesavond. Tegen de verwachtingen in konden we dat thuis vieren. Tijdens het pietenbezoek ontwikkelde Marnix koorts en twee uur na afloop daarvan zat ik met hem in het ziekenhuis voor een opname wegens koorts in aplasie.

Om half drie vandaag loop ik weer het Meander in. Met de tweeling in de kinderwagen. Op weg naar de gynaecoloog voor controle.
Er zit een brok in mijn keel als ik langs de gang van de kinderverleegafdeling loop. Graag zou ik de tweeling laten zien maar ik kan het niet opbrengen. Ik wil hier niet zijn. Niet meer.

Dit bezoekje aan het ziekenhuis heeft me van mijn stuk gebracht. Voorlopig hoef ik niet meer terug. In januari pas weer voor de heupen van de jongens. Ik kan me dus nog mentaal voorbereiden. Het is wel nodig merk ik vandaag.

Er kan elk moment een uitnodiging op de mat liggen voor een eindgesprek in het AMC. Ik zie er heel erg tegenop. Onze donkerste dagen hebben we daar beleefd en we moeten dus nog terug. Eigenlijk is het een dubbel gevoel. Het medisch team in het AMC is geweldig. En omdat de behandeling zo intensief is was, is er interesse ontstaan voor de mensen die zo goed voor Marnix hebben gezorgd. Die zou ik graag zien. Maar het gespreksonderwerp staat me tegen. En toch voel ik dat ik wel moet gaan.
Tijdens de opnames van Manrix in het AMC kreeg ik het altijd Spaans benauwd als de behandelend oncoloog op de afdeling was. Bang voor slecht nieuws. Die dokter staat voor mij voor angst en nare tijding. Ik was blij als hij doorliep en niet de kamer binnenkwam.
Persoonlijk ken ik de man niet, maar in zijn professionele hoedanigheid zie ik hem liever gaan dan komen.
Van mij mag de brief komen, dan kan ik me gaan voorbereiden.

1 opmerking:

  1. Snap dat je erg tegen het eindgesprek op ziet maar misschien helpt het ook bij de verwerking. Dat je de oncoloog liever niet ziet begrijp ik ook maar hij deed alleen zijn werk en dat zal ook voor hem niet altijd makkelijk zijn. In dit gesprek kan hij je in ieder geval geen slecht nieuws brengen. Als je de tweeling graag wilt laten zien is het misschien een idee om te vragen of de zusters even op de gang komen kijken, dan hoef je de afd niet op maar kan je wel je mooie mannen laten zien. Hou je taai in deze donkere dagen. Je slaat je er knap doorheen! Liefs Linda Den Dolder

    BeantwoordenVerwijderen