Vandaag vieren wij pakjesavond.
Wat een groot contrast met vorig jaar. Helaas waren we in de Sinterklaastijd in diverse ziekenhuizen en hebben we veel Sinterklazen gezien.
Vorig jaar vierden we pakjesavond op zondag 4 december. Er kwamen twee pieten cadeaus brengen. Het was super.
Helaas ontwikkelde Marnix koorts tijdens het pietenbezoek en we zaten twee uur daarna in het Meander ziekenhuis voor een opname van vijf dagen.
Het is weer een ijkpunt. Mijn gedachten dwalen gedurende de dag veel af naar Sinterklaas vorig jaar met ons gezin. Over de situatie van Marnix wisten we nog weinig. Dat de prognose erg slecht was, dat was duidelijk. Over het verloop van de ziekte heerste alleen maar onzekerheid. En dat gevoel van onzekerheid ervaar ik alsof het gisteren was. Weer alsof ik continue in een vrije val zit waarbij mijn maag richting mijn hoofd geduwd wordt.
Olav wordt in de loop van de dag steeds drukker. Dat kennen we niet zo van hem. Meestal is hij buitengewoon relaxed.
Gelukkig komt de zak met pakjes en daarin zit alles wat op zijn verlanglijst stond. Olav was niet veeleisend dit jaar. Hij is dolgelukkig met zijn cadeaus.
Pakjesavond hebben we achter de rug. Woensdag komt Sinterklaas naar school. Ik zie ertegenop. Vorig jaar was ik met Olav mee en ik heb staan huilen. Jur was toen bij Marnix in het ziekenhuis. Het staat me bij alsof het gisteren was.
Even zijn mijn woorden op,
BeantwoordenVerwijderenik ben stil van je blogs...
dus voor nu,
heel, heel erg veel sterkte en kracht.
Zomaar een mama.