Olav heeft al twee dagen last van zijn oren en daardoor hoofdpijn. Ik ben blij dat hij erg goed kan aangeven waar de pijn zit, want bij het uiten van hoofdpijn gaan mijn nekharen overeind staan. Het zal nog wel heel lang duren voor we weer een beetje vertrouwen in de natuur terugkrijgen en minder bang zullen worden.
We kunnen 's morgens bij de huisarts terecht. Olav heeft oorontsteking, alletwee zijn oren.
Hij mag paracetamol hebben en eventueel morgen antibiotica. Een reguliere soort. Ja, dat kan ook nog.
We hopen dat het niet nodig is. De paracetamol helpt al vlot en Olav gaat naar school. Zoveel mogelijk regelmaat zien te houden.
De vermoeidheid bij Jur en bij mij is extreem. Vannacht heb ik ook rot geslapen. Indringend over Marnix gedroomd. Het zal wel een stuk verwerking zijn. 's Middags slaap ik even twee uur op de bank. Het helpt een beetje. Ik blijf duf en beurs.
Jur valt na het eten in slaap. We zijn echt uitgeput. Bijtijds naar bed vanavond en morgen hopelijk iets frisser op.
Het uiten komt nu pas in een lichamelijke reactie bij jullie en bij Olav.gun jezelf de tijd. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenEen gevoel van teneergeslagen, uitgeput, oververmoeid, de zorgen voor Marnix zijn er nu niet meer...de rouw komt des te harder binnen. Afschuwelijk dat dit moest gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenHeel, heel veel sterkte en kracht gewenst.
Zomaar een mama.
Voor mij is de dood een ondraaglijk mysterie, waaraan geen mensenhart kan wennen. Een soort chaos kan je het ook noemen, waardoor mensen, soms hele families, vaak ontredderd achter blijven, waarvan velen jarenlang de eenzame pijn blijven voelen.
BeantwoordenVerwijderenZo vergaat het nu ook jullie. Jullie verliezen Marnix. Een verschrikkelijk drama, waarvan velen zich geen voorstelling kunnen maken, maar voor jullie een fatale dag. En niets is nog zoals het was.
Mensen zullen zeggen dat het went. Dat de tijd een helende mantel is. Natuurlijk slijt het, maar vaak pijnlijk traag. Heel lang zal er dat gemis zijn dan door niets of niemand kan worden ingevuld.
Gelukkig hebben jullie elkaar. Dat zal jullie redding zijn. Dat zal ervoor zorgen dan jullie op een dag weer vogels horen zingen. Dat de lucht op nieuw blauw kleurt en het gras groen. Dat jullie weer terug kunnen lachen en leven.
Maar zover is het nog lang niet. Nu is daar die pijn, een ondraaglijke pijn, die alles overheersende pijn, dat enorme verdriet. Het is niet eerlijk, dit had nooit mogen gebeuren…
voor de jonge dood
zijn geen woorden
is er geen troost
is geen enkele verklaring
verhelderend
een mens heeft recht
op minstens een leven
dat langer duurt
dan slechts een jeugd
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en kracht.
Willeke
Willeke, het slijt nooit. Ja de hele scherpe randjes gaan eraf. Maar slijten nee. Ik spreek jammer genoeg ook uit ervaring. Voor mij nu alweer bijna 17 jaar geleden. Maar het gemis ,de vraagtekens het verdriet is er nog steeds. Niet zo scherp meer maar het is er en zal er altijd blijven. Je leert het op een gegeven moment een plek te geven. Maar wel een plek in je verdere leven. Maar echt slijten doet het nooit.
VerwijderenNatuurlijk ben je nu moe...
BeantwoordenVerwijderenEr altijd maar zijn voor Marnix, de verwerking van dit onaanvaardbaar feit, de zorgen, de pijn, ... wat kost dat niet aan een mensenlijf...
Veel kracht gewenst!
Een Vlaamse meelevende mama xxx
Je zal altijd alerter blijven en is ook niet heel vreemd. Heb ik ook. Ook de vermoeidheid is niet zo vreemd, neem daarom ook alle tijd die jullie nodig hebben. De fase waar jullie nu in zitten is ook heel zwaar. Blijf vooral aan jullie zelf denken.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel liefs en sterkte,
Saskia Groothuijse
Toen het zusje van mijn vriendinnetje was overleden en begraven kreeg mijn vriendinnetje gordelroos, een ziekte die meestal oude mensen treft.
BeantwoordenVerwijderenJe bent op, geestelijk en lichamelijk uitgeput, van het hele voorgaande jaar, van alle vreselijke dingen die Marnix en jullie moesten doorstaan, en van zijn uiteindelijke sterven.
Neem de tijd om in ieder geval lichamelijk een beetje uit te rusten en bij te komen, jullie allemaal.
Dikke knuffel,
Mirjam
Geef toe aan de vermoeidheid. Jullie hebben het afgelopen jaar zo ontzettend veel voor jullie kiezen gehad.
BeantwoordenVerwijderenProbeer een beetje op jezelf te passen!
Veronique
Een achtbaan van emoties kost energie. Jullie liefde voor elkaar helpt bij het opladen. Heb lief.
BeantwoordenVerwijderengeen wijze woorden voor jullie, geen goedbedoelde adviezen.
BeantwoordenVerwijderenjullie moeten hierin een nieuwe weg gaan vinden, dat zal vreselijk zijn en iets wat je echt niet wilt.
door het lezen van je blog weet ik dat jullie samen zo sterk zijn en dit stap voor stap gaan meemaken.
ik wens jullie alle kracht toe. samen, vergeet dit nooit
xx
Arme Olav, beterschap! Heel veel sterkte voor jullie.. X
BeantwoordenVerwijderenGeef toe aan de moeheid...jullie zullen het straks ook weer druk krijgen met de tweeling, hopelijk ook weer nieuwe positieve energie...maar voor nu verwerken. Mijn moeder zij altijd 'als je slaapt, voel je je niet ziek' dus geef je eraan over. Liefs Jeanine
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben ook zoveel meegemaakt en nu moet de verwerking beginnen (of die ooit zal eindigen?), jullie hebben meegevochten met je zoontje tot het eind en het was een zware strijd, al die emoties, al die zorgen, dat weegt op jouw geest en lichaam. Inderdaad geef er aan toe, beiden en veel beterschap voor Olav.
BeantwoordenVerwijderen