Het laatste deel van de nacht slaap ik slecht. Veel vals weeen. Dat blijft de ochtend zo. Toch maar eens de koffer inpakken voor het ziekenhuis. Vanwege de conditie van baby B ga ik bevallen in het AMC. Dat zal nog even moeilijk worden. Gelukkig is het op een heel andere afdeling. Maar de entree blijft natuurlijk hetzelfde.
De zwangerschap voelt nu wel echt een stuk zwaarder. Ik denk dat dat komt omdat de adrenaline uit mijn lijf is. Eerder heb ik het niet zo zwaar ervaren. De rest van de dag blijf ik wat last houden van pijn in mijn rug. Dat maakt me niet weerbaarder. Dus de huilbuien komen ook met regelmaat. Al met al is het een heftige dag. Bij van de kleinste dingen denk ik aan Marnix. Wat een gigantisch gemis. Het was zo'n vreselijk leuke en toch ook normale peuter. Veel knuffelen, rommel maken en boos worden als er nee gezegd werd.
De oorontsteking van Olav is aan de beterende hand. Hij neemt paracetamol en dat is goed te doen. Er komt ook veel rommel uit zijn oor en dat lucht hem op. We hopen dat hij lekker kan slapen.
Ik ga ook vlot naar bed. Weer een dag voorbij.
Zo inhumaan wat jullie is overkomen maar het ligt op jullie bord en hebben het maar te eten.
BeantwoordenVerwijderenMarnix is nu 'veilig' maar daar heeft hij voor moeten betalen met zijn leven. Dit is niet meer terug te draaien maar ik hoop met iedere cel in mijn lichaam dat het leven jullie niet meer te grazen neemt. Dat jullie gezond mogen blijven en dat de jongetjes veilig op de wereld komen.
Ik wens jullie een leven lang steun, hulp, liefde en begrip.
Heel veel liefs,
Een meelezer
Neem je rust Hera, de 2ling in je buik eten ook je energie weg. En die heb je hard nodig. Ben blij dat de oorontsteking van Olav opknapt. En dan het gemis om Marnix. Pfffffff wat is dat heftig als ik dat lees dan draait mijn maag al om en zitten de tranen hoog. Vooral als ik naar mijn eigen jongste van 3 kijk die midden in zijn Waarom fase zit. Het is zo oneerlijk dat zo'n kanjer dan uit je leven wordt genomen. Ik neem mijn pet voor jullie af diep respect. Het is ook allemaal zo dubbel. Het verdriet om Marnix maar ook het blije gevoel voor de 2ling. Ik heb bewondering voor hoe jullie het allemaal doen. Neem lekker voor nu je rust.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en een virtuele knuffel van Anja
Ik hoop dat jullie ook wat steun van familie en vrienden krijgen, want die hebben jullie wel nodig, een beetje uitrusten, je een beetje laten gaan en even de dagelijkste taken uit handen geven. Is toch nodig, denk ik. Hoop dat alles goed zal zijn met de tweeling. Prachtige ouders zijn jullie. Jullie zitten diep in mijn hart.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte hoor!
BeantwoordenVerwijderenIk denk veel aan jullie. Het idee dat jullie Marnix nu niet meer fysiek bij jullie kan zijn doet ook aan deze kant van de laptop pijn. Hoe oneerlijk en hard... We hebben zelf een gezonde tweeling en ik kan me nog heel goed herinneren hoe mn buik voelde aan het eind van de zwangerschap. Een tweeling voldragen is een enorme opgave (met alle liefde van de wereld hoor), maar in jullie omstandigheden.. Tjonge Hera.. Ik heb enorm veel respect voor jullie. Hoe je toch de wereld weer instapt om "even" een boodschapje te halen. Beterschap met Olav's oren. Arme jongen, oorpijn is zo'n gemene pijn.
BeantwoordenVerwijderenEen groet van een moeder van 4
Wat ben je toch een onnoemelijk sterke vrouw! Twee kindjes onder je hart dragen met zo'n groot verdriet en gemis in je hart. Onmenselijk zwaar moet dat zijn. Zo dubbel. Voor mij ben je een hero, Hera.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met alles.
BeantwoordenVerwijderenO wat zul je die lieverd missen, niet voor te stellen hoe jij je moet voelen, en het leven raast maar door, weer een dag voorbij zonder jullie Marnix. Ik hoop dat je je hulp van Jezus verwacht. Dat Hij jullie hierdoorheen helpt. Het zal heel moeilijk worden , maar bid Hera Hij zal je rust geven en antwoord op je vragen. Als je savonds verlangt naar de nacht, als je moe bent van vragen om kracht ,Klinkt daar de stem van de Heer , leg je zorgen maar neer. Kom bij Mij en Ik geef je rust . Is de last van je leven te zwaar , je gedachten vermoeid en verward , kom dan bij Mij en kniel Ik geef je rust voor je ziel , Kom bij Mij en Ik geef je rust. lief sLidia.
BeantwoordenVerwijderenPfff zwaar voor jullie, wat zullen jullie jullie mannetje missen...ik hoop dat de tweeling nog even blijft zitten voor jullie. De emotionele achtbaan nog lang niet voorbij. Dikke knuffel.
BeantwoordenVerwijderenDiep respect ook vanuit hier....niet voor te stellen, bijna gaan bevallen, nieuw leven verwelkomen terwijl je net een leven hebt moeten laten gaan....voor vandaag weer heel veel kracht gewenst om de dag door te komen. Gelukkig knapt Olav weer wat op, die lieve grote broer. Ik denk elke dag aan jullie en aan Marnix. Heel veel liefs, sterkte en kracht gewenst. Noor
BeantwoordenVerwijderenWeer een dag voorbij...
BeantwoordenVerwijderenIk kan het me zo goed voorstellen dat je eigenlijk het liefst onder je dekbed kruipt en voor even bevrijd te zijn van het gemis en de pijn om Marnix. Tel daarbij de extreme vermoeidheid die er nu uitkomt. Al die maanden van zorg, hoop, angst en verdriet met daarbovenop ook nog eens de laatste loodjes van je tweelingzwangerschap waar het ook niet helemaal 100 procent vlekkeloos loopt. Daarnaast ook nog een 6-jarige die zijn aandacht en tijd vraagt. O ja, en nog een blog dat je iedere dag bijhoudt (wanneer krijgen we deze in boekvorm te lezen?).
Als ik het zo opsom is het niet te bevatten wat sommige mensen voor hun kiezen krijgen.
Ik hoop echt voor je dat de tweeling nog even op zich laat wachten. Dat je in ieder geval lichamelijk nog wat aan kunt sterken voor de bevalling en de drukke tijd erna.
Ik heb diepe bewondering voor jullie allemaal.
Jullie lieve Marnix onder zoveel verdriet vertrokken, de tweeling die zit te trappelen om deel van jullie gezin uit te mogen maken. Het contrast is zo groot. Emotioneel eigenlijk voor niemand te doen. Toch gaat het binnenkort gebeuren, samen gaan jullie het ervaren, samen met Marnix in jullie harten en gedachten. Samen voor altijd.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel kracht, liefde en vooral sterkte gewenst.
Zomaar een mama.
Wat enorm ingewikkeld... Jullie diepe verdriet om het verlies van Marnix, de naderende komst van de tweeling, Olav met zijn eigen leven en behoeftes...en ondertussen van verdriet en uitputting eigenlijk alleen maar in 'de dag door zien te komen'-modus zitten. Heftig
BeantwoordenVerwijderen*kaarsjes voor jullie*
Dad Hera..........dit lijkt mij ongelofelijk zwaar.
BeantwoordenVerwijderenJe kind moeten laten gaan, nieuw leven in je buik.
Meid ik wens je zoveel kracht toe......
Ik ken je niet....dat hoeft ook niet,om je sterkte toe te wensen.
Ik hoop zo...dat je nu en straks zoveel hulp gaat krijgen.
Want dit is bijna niet te doen.....
voor wat het waard is......."ik denk aan jullie"......debby
BeantwoordenVerwijderenVanuit Atlanta: vol bewondering heb ik via dit blog mogen mee leven. Ik weet zeker dat niemand de pijn die jullie nu voelen kan omschrijven. Maar de kracht van de liefde tussen Hera, Jur, Olav, de tweeling en Marnix is in elke aai, elke zoen, elke blik, elke zorg en elk detail aanwezig. Aan de overkant van de oceaan huilt een vreemde mee.................Maya
BeantwoordenVerwijderenWat een bewondering en respect voor jullie! Mijn gedachten zijn veel bij jullie...
BeantwoordenVerwijderenLieve mensen.
BeantwoordenVerwijderenHeb ontzettend veel respect voor jullie.
Warme groet uit Utrecht
Beste familie,
BeantwoordenVerwijderenWat heb ik ontzettend veel bewondering voor jullie.
Ik lees nu.zon 3 à 4 weken jullie Blog.
Zolang is het voor mij ook elke avond snotteren en tranen/huilen .
Fijn voor jullie dat je van die geweldige buren hebt.
Wat moet het een gemis zijn dat jullie Marnix er niet meer bij is. Natuurlijk wel in gedachte maar niet meer in zijn bedje , Jullie kamer of tuin.
Veel geluk toegewenst in deze verschrikkelijk moeilijke tijd.
JW