Heel veel van de kleren van onze twee oudste kinderen heb ik doorgegeven aan deze en gene die babyjongetjes kregen.
De afgelopen tijd keek ik met weemoed naar babyfoto's van Olav en Marnix en vond het jammer dat ik die kleertjes niet meer had.
Door de hectiek voorafgaand aan de geboorte van de tweeling heb ik mij eigenlijk helemaal niet bemoeid met de omzetting van de slaapkamers hier in huis en ook niet met het inrichten van de babykamer.
En nu kom ik in de kast kleertjes tegen die ik eerder had weggeven. Het voelt fijn en eigen.
Ook nu vraagt af en toe een bekende of we kleertjes kunnen gebruiken en of we het pijnlijk vinden als dat kleertjes van Marnix zijn.
Nee, dat vind ik niet pijnlijk. De kleertjes die ik toen heb weggegeven droeg Marnix toen hij nog niet ziek was en daar heb ik alleen maar prettige herinneringen aan.
Zo is zijn groene winterjasje weer hier. Een heel herkenbaar jasje dat Marnix met plezier gedragen heeft. Het voelt goed dat Arthur of Victor dat zal gaan dragen.
Marnix in zijn groene jas
Met de kleren die nu in Marnix' kast liggen heb ik heel veel moeite. Ik kan er niks van wegdoen. Gelukkig hoeft dat ook niet. Zijn kamer blijft voorlopig zoals hij is. Ik durf er niet goed naar binnen terwijl ik het eigenlijk wel wil. Even zijn bed verschonen, stoffen en een beetje schoonmaken. En een vleugje Marnix opsnuiven. De hoge drempel zit in de heftige emoties die daar bij komen kijken. Dus op een dag dat ik uitgerust ben en moed verzameld heb zal ik dat wel gaan doen.
Dat is niet nu.
Wat een mooie foto van een prachtig kind. Fijn om foto's van heen te zien, blakend van gezondheid. Het maakt dat we hem weer wat beter leren kennen.
BeantwoordenVerwijderenEn pijnlijk ook. Een ziek kind dat het niet redt daar snap je al niks van, laat staan dat kerngezonde mooie jongetje dat we daar zien. Wat zullen jullie hem missen... Lief mooi kind, engeltje daarboven.
Fijn dat zijn kleertjes weer terug zijn. Zijn broertjes zullen het vast met veel plezier dragen.
We denken aan jullie.
Ik kan me voorstellen dat het een leuke verrassing is om ineens de kleertjes van Olav en Marnix terug te vinden in de kast van de kleintjes. Als de kleintjes hier iets dragen wat van de oudsten geweest is heb ik ook vaak meteen weer een beeld terug van de tijd dat de oudsten het aan hadden. Van die "goh, weet je nog" momenten.
BeantwoordenVerwijderenDe kamer van Marnix is misschien nu nog te moeilijk, maar er komt vast een moment, als jij er aan toe bent, dat je wel die kamer in gaat. Er is zoveel gebeurd en dan nog de hectiek van 2 baby's in huis, als alles wat rustiger wordt vind je vast je moment waarop je alle emoties die bij Marnix zijn kamertje horen durft te ervaren.
veel liefs van een moeder van 4
http://www.zininvormgeving.nl/pages.php?pageid=15714
BeantwoordenVerwijderenMisschien heb je aan bovenstaande site iets als jullie zover zijn.
Er zijn meer van dergelijke mogelijkheden maar neem je tijd!
Lieve groeten en veel sterkte
Fijn dat jullie zo geholpen kunnen worden. Dat moet vast een prettig gevoel geven. Die kleertjes hebben onbewust heel veel waarde, en dat ga je nu merken.. Blijf aan jullie denken. Liefs Elise E
BeantwoordenVerwijderenLieve Marnix,
BeantwoordenVerwijderenMooi kereltje - Denk aan jou!
XXX
Wat een lieve foto van een prachtig mannetje! Het mooie, groene jasje zal Arthur of Victor net zo mooi staan, als dat Marnix er stoer en lief in uitzag.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Peggy
Dat hoeft ook niet nu, dat hoeft pas wanneer je daar zelf aan toe bent, daar staat gelukkig geen tijd voor.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte.
Zomaar een mama.