maandag 19 november 2012

Zaterdag17 november 2012

Olav heeft vandaag een verjaardagsfeestje van een vriendje. Hij heeft er zin in.

De tweeling gaat even naar de buren. Die willen graag even op ze letten terwijl Jur en ik decemberinkopen gaan doen.
We weten dat er goed voor de jongens gezorgd wordt en durven het dus ook aan om weg te gaan.
Eenmaal in het winkelcentrum voelt het raar en vreemd voor mij. Het komt eigenlijk zelden voor dat wij zonder kinderen zijn.
De laatste keer dat Jur en ik samen hebben gewinkeld is vorig jaar geweest. Toen liepen we een beetje wezenloos in de Amsterdamse Poort toen Marnix geopereerd werd. Die associatie leeft bij mij heel sterk.
Ergens is het wel fijn om even met z'n tweeën te zijn maar het voelt niet de hele tijd zo.
Zoals eigenlijk met alles hangt er een grauwe sluier over wat we doen vandaag. Een leeg gevoel door het wegvallen van Marnix.

We zijn ergens wel opgelucht dat we niet naar de intocht van Sinterklaas hoeven kijken. Vorig jaar ging dat tussen de bedrijven door tijdens een opname. Olav keek in de speelkamer naar de tv en Jur en ik hielden hem om beurten gezelschap terwijl de ander bij Marnix was. Het was geen ontspannen intocht.
De decembermaand nadert nu snel en we zien er tegen op. Allemaal familie feestdagen en onze familie voelt geamputeerd. Er mist een wezenlijk deel. Hoe kun je dan ooit nog genieten? Ik weet het niet. We gaan maar rustig door op de ingeslagen weg en nemen de dagen zoals ze komen. Het is de enige manier.

2 opmerkingen:

  1. en weer doet het zo'n pijn om de blog te lezen, zo'n intens verdriet voel ik dan, om jullie, om het veel te grote en veel te zware gemis wat jullie moeten dragen! wist ik maar wat woorden van steun en moed, maar wat kan ik zeggen?? ook al ken ik jullie niet, toch voel ik zo heeel erg met jullie mee en huilt mijn hart als ik lees hoeveel verdriet jullie hebben...
    daarom oprecht sterkte toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte weer, nu de dagen die gezellig en mooi moeten zijn voor jullie nooit meer hetzelfde zullen zijn , Ik bid dat jullie hier je weg in zullen vinden . Hoop dat jullie toch warmte en licht uit de kerstdagen kunnen halen omdat we dan gedenken dat Jezus was geboren . Hij zal er altijd voor jullie zijn , Hij kent jullie verdriet . Lieve Olav ik hoop dat je een fijn sinterklaasfeest mag hebben . Liefs Lidia Hakvoort.

    BeantwoordenVerwijderen