woensdag 28 november 2012

Zondag 25 november 2012

Het belooft een drukke dag te worden. Niet één waar ik tegenop zie want er staan twee verjaardagen op het programma die ik niet wil missen. Jur is gelukkig koortsvrij en zo goed als hersteld.

Als eerste de verjaardag van mijn zwager. Als we binnenkomen wordt de tweeling gelijk verdeeld onder mijn zus en nichtje. Olav gaat spelen met zijn neef. En Jur en ik kunnen even rustig een kop koffie drinken.
Het is al snel tijd voor een fles voor de tweeling en als ik de spullen uit de luiertas haal kom ik erachter dat ik melkpoeder ben vergeten. Het staat nog thuis in de keuken. Mijn hoofd is vol als we weggaan. Het is weer wennen dat er zoveel mee moet als je een baby hebt. Voor de tweeling gaat alles gewoon keer twee. Dat is niet het struikelblok.
Gelukkig wonen er vrienden van mijn zus en zwager in de buurt die een baby hebben die dezelfde voeding gebruikt en mijn zwager gaat er naar toe. Crisis bezworen.

Tijdens een gesprek onder visite gaat het over ziekenhuisonderzoeken die als heel erg vervelend ervaren worden. Een daarvan is vergelijkbaar met het plaatsen van een sonde.
Jur kijkt mij aan en zegt: wat was Marnix geweldig hè. Er zitten 26 sondekralen aan zijn kanjerketting. Samen zijn we zó trots op Marnix. Hij heeft het keer op keer laten doen en alleen verbaal protest gegeven.



In de loop van de middag vertrekken we naar huis, op naar de tweede verjaardag. Van buurman Hans. Het is bijna als thuiskomen. De box voor de tweeling staat al klaar en ook hier worden de baby's verdeeld bij binnenkomst.
Als het etenstijd is eten we met z'n allen en dat vind ik altijd erg gezellig.

Het voelt zo goed om ergens met open armen ontvangen te worden. Ons gezin is in die zin in de gezegende positie dat we op veel plaatsen met open armen ontvangen worden. Dat ervaar ik als rijkdom. En wat voel ik mij dan een rijk mens.


9 opmerkingen:

  1. Marnix is en blijft een kanjer, dapper vriendje!! En jullie zijn hier altijd welkom :) Xxxx Manon

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het raakt me dat je schrijft dat je je een rijk mens voelt door de mensen die jullie zo omarmen. Wat mooi dat je die emotie voelt en dat je dit erkent. Volgens mij ben jij een heel mooi,puur en dapper mens, Hera.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje, ik word even helemaal stil als ik de foto van de kanjerketting van Marnix zie. Wat heeft hij toch veel mee moeten maken in zijn korte leventje! En wat was hij sterk en dapper! Wat was en is hij een KANJER!!!!
    Ik word weer even met beide benen op grond gezet! Heb heel veel respect voor jullie allemaal!!!!
    Liefs, en een warme knuffel,
    Esther uit Numansdorp

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hey hera
    ik volg jullie al een tijd maar reageer niet zo vaak
    ik wil je graag zeggen dat ik ernorm trots op jullie ben jullie zijn sterk en vinden weer een weg met jullie verlies
    elke eerste x word moeilijk blijft altijd maar draag marnix in je hard mee en met je stem blijf praten ookal vinden sommige mensen dat moeilijk
    jou marnix is bij mijn janneke in de hemel
    liefs jeanet van vleeren

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ook mij raakt de foto heel diep! wat heeft dat arme, lieve ventje veel mee moeten maken, veel te veel!! en dat allemaal voor niets, ik voel een diepe verslagenheid op me komen, zoveel waarom vragen!!!
    en wat valt er te zeggen bij zulk verdriet?? ik ben oprecht blij dat jullie lieve vrienden hebben waarbij je terecht kan!
    sterkte!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik sta vanavond op.... voor Marnix!

    lieve groetjes,
    Heleen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik sta ook op voor Marnix wat een kanjer! En zo zijn er helaas nog veel meer kanjers..

    Je schrijft prachtig Hera heb enorm veel bewondering voor je! Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Indrukwekkend al die kralen! Bijzondere foto!

    zomaar een verpleegkundige mama

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ben je toch een bijzondere vrouw! Menigeen zou bij de pakken neerzitten, jij ziet kans om de positieve kant te zien en telt je zegeningen. Die zijn toch ook talrijk, al zijn ze soms zo verstopt onder de mist van verdriet om jullie Marnix. Je noemt jezelf een rijk mens, wat ben je ook een rijk mens om je zo rijk te mogen voelen ondanks alles. En dankzij alles.

    Je inspireert zoveel mensen!

    BeantwoordenVerwijderen