maandag 28 mei 2012

Maandag 28 mei 2012

Vandaag precies over een maand is Marnix jarig. Wat in oktober onhaalbaar leek is nu bijna tastbaar. We gaan ervoor.

Er komen geen goede berichten uit het ziekenhuis. Vannacht om één uur moest er nog bloed afgenomen worden middels een vingerprik om het kaliumgehalte te bepalen en aan de hand daarvan eventueel het infuus aan te passen.
Toen dat klaar was had Marnix vreselijke diarree en toen het bed daarvan verschoond werd en Marnix bij Jur op de arm was braakte hij Jur onder. Die vond hem erg warm en de thermometer bevestigde dat; 40 graden koorts. Dat was niet wat we verwacht hadden. Al met al een vreselijke rotnacht.

Rond zeven uur in de ochtend is Marnix weer getemperatuurd en toen had hij 35.7 Dat maakt het helemaal spannend. Er is een behoorlijke spiegel paracetamol opgebouwd en in de loop van de morgen kruipt zijn temperatuur naar een normale 36.5 Dit weet hij eigenlijk de hele dag vast te houden tot aan zeven uur 's avonds. Dan heeft hij een nog altijd beschaafde 37.0 Een mooi temperatuurverloop gedurende de dag.

Verder slaapt hij heel erg veel. Waar je bij iedere andere patient zou zeggen: gezond eten, frisse lucht en veel rusten heeft dat bij Marnix helemaal geen zin. Als je geen witte bloedcellen meer hebt en aanmaakt kun je alleen maar ziek worden van te vers eten, buiten zwerven bacterien rond en rusten houdt gewoon in dat je geen energie meer hebt. Bij een chemopatiënt in aplasie kun en moet je alles loslaten wat je over herstellen van een infectie hebt meegekregn. Het is een 180 graden draai.

Als Marnix uiteindelijk rond half zes wakker wordt is hij wel heel goed gemutst en heeft er zin in. Niet dat hij veel wil zitten of uit bed wil. Maar hij babbelt en zingt er lustig op los en speelt kiekeboe spelletjes en verstopt zijn tenen onder de deken.

Vreemd aan hem vandaag is dat hij pijn aangeeft in zijn ledematen. En dan niet aan te uiteinden (handen en voeten) zoals de bijwerking van een van de chemo's, maar over de gehele lengte van zijn armen en benen. Wrijven helpt, daar ben ik al snel achter.

Jur is nu bij hem en heeft het ook even leuk met hem gehad. Gevoelsmatig zitten we op het goede spoor. Nu afwachten hoe de nacht gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten