Dinsdag 10 juli 2012

Na het katerige gevoel van gisteren zijn we vandaag weer alert. We moeten naar het AMC voor een controle echo van met name baby B zijn nieren.
Bij dit gesprek zijn ook andere deskundigen aanwezig. Wij hopen dat ze onze vragen kunnen beantwoorden.

De jongens gaan met de buren mee op bezoek naar familie met een boerderij. Zeker Olav heeft er zin in. Marnix vindt het alleen al gewelig dat hij mee mag.

Wij vertrekken om half drie. We hebben een afspraak om half vier. Het fijne van het AMC is dat je over het algemeen geholpen wordt op de afgesproken tijd. Zo ook nu weer.
De arts die de echo maakt kan met het apparaat over weg. Dat werkt lekker snel en ik hoef niet zo lang te liggen.
Zowel de linker- als de rechternier zijn onveranderd, dat wil zeggen dat er nog steeds functie is. Er is voldoende vruchtwater. Niet te weinig en ook niet te veel. En de staat van de rechternier is dusdanig dat wanneer deze zo blijft, er niet direct na de geboorte chirurgisch ingegrepen hoeft te worden. Een pak van ons hart. Op dit nieuws hadden we eigenlijk, gezien ons "slecht-nieuws-verleden", niet durven hopen. Eindelijk fatsoenlijk nieuws. Veel van onze vragen hoeven we niet meer te stellen.

We spreken wel af dat ik onder controle blijf in het AMC, ook voor de standaard verloskundige controles en dat ik in het AMC zal bevallen. Dat geeft mij heel veel rust. Mocht Marnix in die periode in het ziekenhuis opgenomen zijn dan hebben we alles onder één dak met het Ronald McDonaldhuis voor Olav en Jur.

We gaan opgelucht naar huis. Eigenlijk een beetje beduusd. Maar dan positief.

Olav en Marnix hebben een hele leuke middag gehad. Zo fijn om te horen bij aankomst. We eten gezellig bij de buren.

Eindelijk een beetje goed nieuws! Het geeft ons ook weer een beetje moed.