Na het plaatsen van de nieuwe sonde hebben we Marnix niet meer gehoord. Wel bij hem gekeken, zoals altijd, en hij lag te slapen als een roos.
Vanmorgen zijn alle jongens (Olav's neef bleef logeren) om acht uur uit bed en ik dus ook. Olav en zijn oudere neef waren gisteren al continue aan het "kracht meten" en gaan daar deze morgen vrolijk mee door. Best wel grappig maar ook best luidruchtig en vermoeiend. Zeker als ik mijn aandacht bij de medicatie van Marnix moet houden. Dus ze mogen even op de computer spelen. Zolang ze elkaar hun zin geven gaat het goed.
Marnix is erg vrolijk en goedgehumeurd. Dat doet ons altijd erg goed. Zeker als het zo vlak na een kuur is. Omdat deze kuur zo soepel verloopt krijg ik ook een beetje vertrouwen. Ik ren niet de hele dag hijgerig achter hem aan met de thermometer. Afgezien van zijn kapotte billen gaat het goed met hem. We hopen dan ook dat de ontlasting zich vlot normaliseert en hij weer goed kan aangeven wanneer hij wat in zijn luier heeft gedaan.
Olav gaat vandaag uit logeren bij een ex-collega/goede vriendin van mij en haar gezin. Zij heeft twee zoons in de puberleeftijd. Dat woord puber klinkt vaak negatief, maar dat gaat voor deze twee jongens niet op. Het is in hun geval puber in de meest positieve zin van het woord. Olav heeft er dan ook heel veel zin in.
Mijn zus komt haar zoon rond tien uur ophalen en we drinken een kop koffie en nog een. En dan breng ik Olav weg. Marnix gezellig mee, dat wil hij wel.
Voor Olav kan ik niet snel genoeg vertrekken en ook Marnix wil al snel weer naar huis. Dus we houden het kort. Het voelt altijd een beetje gek als Olav er niet is. Ik vergelijk hem altijd met een kiezel in een vijver werpen. Als Olav er is, rimpelt het water. Hij bruist. En dat missen we nu.
Na het boodschappen doen valt Marnix op de bank in slaap. Hij is moe maar tevreden. Dat geeft mij de gelegenheid om even op de bank te zitten met een breiwerkje en een Harry Potter film. En ik heb ze allemaal al zo vaak gezien. Ze blijven goed.
Ondertussen ontvang ik berichtjes over Olav. Hij heeft het heel erg naar zijn zin en de gastvrouw en haar gezin ook. Morgen staat er een rondleiding op de brandweerkazerne op het programma. Haar man werkt daar. We zijn benieuwd en willen zelf ook graag mee. Gelukkig mag en kan dat. Maar afwachten wat Marnix er van vindt. Het is dan waarschijnlijk rustig op de kazerne en dat is voor Marnix wel wenselijk. Hij heeft een hekel aan drukte en als mensen hem veel aandacht geven trekt hij zich terug. Maar dat zien we morgen wel.
Vandaag was weer een leuke, positieve dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten