Vandaag dag 8 van de kuur, dus alleen het aanprikken van de omaya. Er gaat een vriendin mee. Erg gezellig en voor mij met Marnix tillen ook wel heel erg gewenst.
Het loopt allemaal iets uit in het ziekenhuis en helaas wordt Marnix heel erg misselijk. Hij weet alles binnen te houden en gewapend met een handdoek voor een ongelukje gaan we de behandelkamer in. Het aanprikken van de omaya is zo klaar. Helaas was deze dokter niet zo goed op de hoogte over wat het beste werkt bij Marnix. Er wordt namelijk altijd eerst liquor uitgehaald en dan een iets groter volume aan medicijnen teruggespoten. Deze dokter haalde maar 2 ml liquor weg en wilde een ruime 7 ml aan medicijnen terugspuiten. Gelukkig is er in het AMC de vrijheid om daar wat van te zeggen. De dokter paste een en ander aan en Marnix kon zonder hoofdpijn en verdere misselijkheid zijn medicatie krijgen.
Er was nog wat komische verwarring over of er gisteren bloed afgenomen was bij Marnix om zijn kaliumwaarde te bepalen. Hij had een pleister om zijn vinger en de afspraak was dat er bloed afgenomen zou worden. maar de dokter kon daar in de uitslagen niks van terugvinden. Dat resulteerde in een hoop gezoek. Tot ik mij realiseerde dat de pleister om Marnix' wijsvinger zat. En er wordt nooit bloed afgenomen uit de wijsvinger. Telefonisch overleg met Jur leerde dat dat inderdaad ook niet gebeurd was gisteren. En net op dat moment kom de verpleegkundige die er gisteren bij was binnenlopen en ook zij beaamde dat er geen bloed was afgenomen.
Hoe krijg je een dokter in beweging? Zo dus!
Na vertrek zijn we doorgereden naar de leukste wolboetiek van nederland; de Vlotte Knot in Amsterdam. Zoals altijd een warm onthaal en een hoop gezelligheid. Helaas konden we niet zo lang blijven als we gewild hadden omdat het in het ziekenhuis wat uitliep. Het mocht de pret echter niet drukken.
Gauw naar huis want Jur moet op tijd naar zijn afspraak voor de echo van de dikte in zijn wang/hals.
Als hij terugkomt blijkt dat hij een onsteking van een speekselklier heeft en de schildklier ziet er ook aangedaan uit. Dat verklaart een hoop. En het brengt ons opluchting. Een onsteking is goed te behandelen. Volgende week hoort hij meer van de huisarts.
Helaas voor Marnix braakt hij als hij 's avonds in bed ligt de sonde uit. Normaliter bel ik dan de volgende dag wel met de kinderthuiszorg maar omdat hij in deze fase 6 verschillende medicijnen via de sonde krijgt besluiten we gelijk te bellen.
Er is een verpleegkundige beschikbaar en zij komt rond half elf bij Marnix een nieuwe sonde plaatsen. Het is een beetje aan de late kant en we moeten hem ervoor wakker maken, maar het geeft een hoop rust morgenochtend. Ik kan gewoon de medicijnen toedienen in het ritme dat we gewend zijn.
Marnix vindt het echt niet leuk deze keer, maar werkt wel weer prima mee. Hij produceert alleen wat veel geluid. Dat mag, want een sonde laten plaatsen is niet leuk. Als het gedaan is wil hij direct weer naar bed en hij is ook in een oogwenk vertrokken. Vanwege de stress besluiten we de sondevoeding vannacht niet opnieuw aan te zetten. Laat hem eerst maar lekker slapen. Ik ben benieuwd hoe laat hij zich morgenochtend meldt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten