zondag 29 juli 2012

Zaterdag 28 juli 2012

Het gaat niet beter met Marnix. Eigenlijk gaat het steeds een beetje slechter. Zitten gaat eigenlijk niet meer. Hij wil liggen en als het moet staan.
In de middag bel ik zoals afgesproken met de oncoloog. Marnix' klachten laten zich moeilijk beschrijven maar mijn gevoel is niet goed. Het is neurologisch wat er gaande is. De oncoloog vindt dat we naar het AMC moeten. Daar kan verder onderzoek gedaan worden.
Jur en ik overleggen snel. Ik ga met Marnix naar het AMC. Een goede vriendin gaat mee. Jur blijft met Olav thuis om zoveel mogelijk normaal te kunnen doen.

De autorit naar het AMC verloopt zorgelijk. Hij moet zitten in de auto en heeft pijn. Hij zit aan een stuk door te gapen en af en toe draaien zijn ogen weg. Geen fijn ritje.

Eenmaal aangekomen is er op de afdeling al een kamer voor hem klaar. Hij wordt als eerste gezien door de zaalarts en daarna door een neuroloog. Zo uitgebreid maar toch zakelijk als mogelijk geef ik de stand van zaken door. Uiteindelijk wordt er teruggekoppeld dat Marnix' problemen waarschijnlijk in twee delen uiteen vallen. Een deel is neurologisch en het tweede deel zeg maar motorisch. Dus een deel vanuit het hoofd en het andere deel vanuit de rug. Er wordt besloten een CT scan van zijn hoofd te maken en een foto van zijn rug.
Voor de CT scan wil men hem liever niet in slaap brengen, maar ik mag vanwege de zwangerschap niet mee. Jur is al onderweg hiernaar toe en daar wordt op gewacht. De radioloog laat weten weinig nut te zien in een foto van de rug omdat er een zeer kleine kans is op een verwonding door de val uit zijn bed. Marnix heeft een normaal, laag bed. Dus de CT scan blijft over.
Omdat het al redelijk laat is overleggen Jur en ik wat te doen. We besluiten dat ik naar huis zal gaan met Olav en dat Jur het verder alleen afhandelt.

Thuisgekomen breng ik Olav direct naar bed, het is half elf. Ik lijk wel vergroied met mijn telefoon, wil het niet missen als Jur belt met de uitslag. Uiteindelijk stuurt hij een berichtje dat de uitslag morgenochtend zal komen. Dus ik ga ook slapen.

5 opmerkingen:

  1. T was een dag met een groot contrast lieffies!!! Xxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi,

    Je kent mij niet. Heb je blog de afgelopen vakantie ontdekt en bijna aan één stuk gelezen.
    Ik voel de angst, de zorgen, het verdriet, de onmacht....
    Heel veel sterkte.....
    Hanneke (moeder van een lotgenoot die zich survivor mag noemen)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Hera,
    Heel veel kracht in deze moeilijke tijd...woorden schieten te kort....in gedachten bij jullie...liefs Jeanine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik denk aan jullie wat weer een moeilijk moment wil jullie alle kracht toe wensen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve familie,

    ook wij willen laten weten dat we veel aan jullie
    denken(ook al kennen we elkaar niet).
    Heel veel sterkte!!

    groeten uit overberg.

    BeantwoordenVerwijderen