donderdag 19 juli 2012

Woensdag 18 juli 2012

We tellen af, vandaag de eerste keer naar Amsterdam voor de chemo via de Omaya (het kastje op zijn hoofd). Rond elf uur worden we verwacht. Een goede vriendin gaat met me mee. Bij gebrek aan parkeerplek parkeer ik de auto illegaal. Direct krijg ik commentaar, maar als ik uitleg dat ik alleen kom voor het aanprikken van zijn hoofd op F8 verandert de houding en als ik toezeg het nooit meer te zullen doen kunnen we gaan en mag de auto even blijven staan.

Bovengekomen leg ik de situatie uit en we worden snel geholpen. Erg lief.
Marnix blijft weer keurig zitten terwijl de handeling wordt uitgevoerd. Hij is het inmiddels zo gewend dat hij er niet meer om maalt. In een oogwenk zijn we weer weg. Marnix was vandaag weer in zijn Bumbapak mee en dat trekt altijd de aandacht. Hij is ook zo lief een aaibaar in dat pak.

's Middags wandel ik met hem naar het dorp. We zijn er wel aan gewend dat er naar Marnix gekeken wordt, Marnix zelf echter is het af en toe zat. Als er een stel ons tegemoet loopt en al vanaf een afstand naar Marnix staart, doet Marnix een hand over zijn ogen en loopt aan mijn hand verder zonder het stel een blik waardig te gunnen. Zijn oplossing. Ik ben trots op hem. Zijn boodschap is duidelijk.

Vandaag neem ik in zijn mond alweer een scvhimmelinfectie waar en weet dat het moeizaamste punt van de kuur is aangebroken; de start van de preventieve anti-biotica en anti-schimmel medicatie. En daarmee samenhangend de anti-misselijkheid. In een klap vier medicaties erbij. En een strak schema met kookwekker en volgorde van toediening. Dit gaat weer twee weken duren en ik zie ertegen op.
Als Marnix in aplasie raakt begint ook weer de haat/liefde verhouding met de thermometer. Wat kan ik dat ding vervloeken, terwijl het alleen maar een instrument is.

Ik hoop heel erg dat Marnix niet zo misselijk wordt van de extra medicatie en dat hij infectie-vrij blijft. Als dat zo is, dan is kuur 10 de beste kuur tot nu toe. Want wat er achter ons ligt, pakt niemand ons meer af. Het was super om thuis te kunnen zijn tijdens de kuur!
Nog twee dagen Omaya prikken en dan zit het er weer even op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten