Marnix en Olav zijn vroeg wakker. Vandaag is dat niet zo erg want Olav moet een half uur eerder op school zijn vanwege het paasontbijt. Hij heeft er zin in.
Doordat we vroeger dan normaal zijn voelt het de hele ochtend anders. Ik houd tijd over.
Marnix en Jur gaan betrekkelijk vroeg bloedprikken. Jur belt vanuit het ziekenhuis dat het wel eens lang kan gaan duren. Er zijn 25 wachtenden voor hem. Ik leg hem uit dat hij bij de balie kan aangeven dat het niet wenselijk is om daar tussen te gaan zitten met een kind dat hoogstwaaarschijnlijk nog in aplasie is (toestand van geen tot verminderde weerstand). Ze zijn daarna snel klaar. Thuisgekomen moet de pleister gelijk van Marnix' vinger af, hij voelt zich gehandicapt met pleisters en gebruikt de betreffende hand niet. Toen we in het AMC kwamen en Marnix nog geen portacath had had hij een infuus in zijn hand. Die gebruikte hij ook helemaal niet. Lang leve de portacath.
Nog voor het verpleegkundigenspreekuur worden we gebeld door een waarnemende oncoloog. Marnix' Hb is te laag en hij moet een bloedtransfusie. Het verbaast ons, want zijn energielevel wijst niet op een tekort van welke aard ook. Aansluitend telefoon van zijn behandelend arts in het Meander. In goed overleg spreken we af morgenochtend om half tien op de afdeling te zijn voor de transfusie. Eerst moet er bloed afgenomen worden, dat wordt onderzocht en ongeveer een uur daarna kan het bloed er zijn en aangehangen worden. Dat loopt in vier uur in waarna er nog gespoeld moet worden. Reken er maar op dat we de hele dag in het Meander zullen zijn. Jur en ik bespreken de mogelijkheden om een en ander logistiek vorm te geven. Ik breng Jur en Marnix naar het Meander en daarna ga ik met Olav naar zijn favoriete ooms. We zouden daar morgen op bezoek gaan en willen het Olav niet afpakken.
Weer een hoop geregel. Maar alles lukt en we zijn er gerust op.
's Avonds houd ik het rustig. Jur gaat naar de hockeyclub en ik ga vroeg naar bed. Morgen weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten