Ook vandaag vroeg uit de veren. Aankleden, ontbijten, tassen inpakken en even rustig een kop koffie drinken. Daarna vertrek naar Meander. Eerst nog een pleister met verdovende creme plakken. Waarom weet ik niet maar Marnix vindt dat vreselijk. Hij krijst erbij. Gelukkig ben ik inmiddels bekend met de handeling en zit de pleister er zo op.
Bij aankomst is Marnix lekker vrolijk. Er is een box voor hem gereserveerd, omdat gisteren uit het bloedonderzoek is gebleken dat zijn weerstand nog niet op peil is. Zeker in het ziekenhuis is voorzichtigheid geboden. De dokter staat al voor ons klaar. Zo ongeveer de liefste en meest betrokken kinderarts in het Meander. En Marnix' favoriete verpleegster. Olav en Marnix spelen verstoppertje in de kledingkast op de kamer. Ze zijn zo leuk samen.
Omdat Marnix nog in aplasie is worden de handelingen verricht op de box en niet op de behandelkamer. Er wordt hard gewerkt om alles klaar te leggen en zolang dat gaande is hoeft Marnix niet in bed. Als het moment van aanprikken is aangebroken nemen Olav en ik afscheid. Marnix gaat altijd finaal door het lint als ik erbij ben terwijl hij bij Jur heel rustig blijft.
Olav en ik vertrekken naar zijn favoriete ooms waar Olav op de Xbox mag spelen. Hij doet niets liever. Terwijl thuis het tv- en spelcomputergebruik momenteel te verwaarlozen zijn.
Om twaalf uur belt Jur, het bloed hangt aan en de verwachting is dat ze rond vijf uur klaar zijn. Marnix vindt het moeilijk om in bed te blijven zitten. Maar gelukkig heeft hij zijn dvd speler mee en kijkt zijn programma's. Jur vermaakt zich redelijk met een krantje en een boekje. In het Meander is geen Wifi en dat is even wennen als je het AMC gewend bent.
Uiteindelijk loopt alles erg voorspoedig en blijkt het naspoelen bij een bloedtransfusie niet noodzakelijk. De verwachting is bijgesteld naar half vijf. Ik houd niet van te laat komen en Olav en ik lopen om kwart over vier de box binnen. Precies op dat moment komen arts en verpleegster uit de box. Die hebben Marnix losgekoppeld. We kunnen gaan. Nog voor half vijf zitten we in de auto op weg naar huis!
De bloedtransfusie heeft Marnix erg goed gedaan. Hij heeft weer kleur. In zijn oren en in zijn voeten. Hij voelt zich ook lekkerder. Missie geslaagd.
's Avonds ga ik nog even op ziekenbezoek bij een vriendin die woensdag een galblaasoperatie heeft ondergaan. Hat is haar niks meegevallen, maar het gaat nu wel goed met haar.
Bij thuiskomst kijk ik nog even tv en ga daarna naar bed. Het was ondanks het ziekenhuisbezoek toch een geslaagde dag!
Morgen naar Disney on Ice. Mogelijk gemaakt door Make a Wish. Daar hebben we zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten