Alles heeft meer betekenis gekregen sinds Marnix zo ziek is geworden. Dus ook Pasen.
Wij brunchen bij mijn zus en haar gezin. Jur en mijn zus waren gebrouilleerd toen de diagnose kwam. Als er dan zo iets vreselijks gebeurt zorgt dat er wel voor dat alles in perspectief geplaatst wordt en je over je grieven heen kunt stappen. In het geval met mijn zus met succes.
In het geval van mijn schoonouders met desastreuze gevolgen.
De jongens vinden het heel erg leuk om bij hun tante, oom, nichtje en neefje langs te gaan. Wij ook. We hebben dan ook een hele fijne middag. Goede gesprekken en lekker eten.
We gaan ook nog even kijken op de volkstuin. Mijn zus heeft samen met een vriendin 150 vierkante meter tuin toegewezen gekregen en ze zijn aanstekelijk enthousiast. Het ziet er werkelijk goed uit. Ik hoop dat ze er heel veel plezier van gaan hebben en lekker van kunnen oogsten en eten.
Eerder heb ik geblogd over de kinderwens die Jur en ik hebben. Vandaag kunnen we melden dat deze wens in vervulling gaat.
Afgelopen maandag hebben we een echo gehad en de onvergetelijke woorden van de echoscopiste waren: ik zie twee hartjes kloppen.
We worden dus gezegend met twee babies. Voor mij is het niet echt een verrassing, de zwangerschap verloopt heel erg heftig.
Voor Jur was het totaal onverwacht en hij heeft ook even nodig gehad om het nieuws te laten bezinken.
Nu we het bijna een week weten zijn we helemaal gewend aan het idee en bereiden ons voor op de komst van de tweeling. Waarschijnlijk kunnen we ze midden oktober in het echt gaan knuffelen.
Wauw!
Ik ben een Collega van Corina en lees (en leef)al een poosje mee. Ik heb heel veel respect voor jullie! Zelf ben ik moeder van een een tweeling en ik kan je zeggen, het is zoooo bijzonder... De zwangerschap maar ook alles daarna! Geniet ervan, zover als dat kan.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Diana