Marnix Lecluse: Zondag 8 juli 2012

Verjaardagsfeest!
Ik heb nette kleren voor Marnix uitgekozen. Een overhemd en een spencer. Maar daar heeft Marnix geen zin in. Zijn Bumbapak moet en zal aan. En aangezien het zijn dag is, krijgt hij zijn bumbapak aan!
Om kwart voor tien komt de eerste taart en hulp voor de dag binnen. En wat een kunstwerk is de taart.

Marnix is heel erg goed gehumeurd. Waar hij op zijn verjaardag zelf behoorlijk kortaangebonden was en geen cadeaus wilde aanpakken, is hij vandaag blij met iedereen en zeker met de cadeaus. Het doet ons ook goed dat te zien.

De hele dag door is er visite. Familie en oude en nieuwe vrienden die deze dag graag met ons willen vieren.

Later op de dag verschijnt er nog een taart. Met Marnix zijn grote favoriet erop.

Samen met de taart die de kinderen van vrienden van ons geheel zelfstandig hebben gebakken, is er gebak genoeg.

Halverwege de dag valt Marnix op de bank in slaap. Het maakt hem allemaal niks meer uit, als hij moe is gaat hij slapen. Waar dan ook en hoe lawaaïg ook. Mooi om te zien en knap van een peuter van drie. Hij pakt zijn rust.

Marnix is heel erg verwend. Iedereen heeft nagedacht over wat Marnix te geven. Dat betekent veel voor mij. Omdat de toekomst van Marnix extreem onzeker is, vind ik alles al gauw beladen en ben ik bang dat wanneer het niet goed zou aflopen met Marnix ik met veel pijnlijk tastbare emoties achterblijf. En ja, daar ben ik echt wel bang voor.
Maar niet vandaag. Vandaag genieten we. Daarna zien we wel weer verder.

Als het feestje ten einde loopt wordt er een doos vol friet en snacks gehaald en eten we met z'n allen.
Niet al te lang daarna vertrekt ook de laatste visite en zijn Jur en ik alleen. De jongens slapen heel snel en wij nemen even de dag door. We zijn gebroken maar heel erg tevreden. Zoveel mensen die Marnix een warm hart toedragen en daarmee ook Olav en ons.

Wij hebben een tevreden en dankbaar gevoel aan deze dag overgehouden.