Vandaag staat er bloedprikken op het programma. Marnix is niet in al te beste doen. Humeurig, moe en bleek.
Halverwege de ochtend valt hij al op de bank in slaap. Jur twijfelt even of we vandaag wel moeten gaan. Morgen kan toch ook.
Ik verwacht echter dat hij een erg laag Hb heeft en dus wordt er wel bloed geprikt.
Tussen de middag komt een van de twee huisartsen langs. Dat doen ze iedere maand. Gewoon om vinger aan de pols te houden. Wij stellen dat erg op prijs. Er speelt bij ons op het moment natuurlijk veel. Niet alleen de ziekte van Marnix, maar ook de conditie van baby B en het erfelijkheidsonderzoek. We hebben dus genoeg om over te praten. Zoals iedere keer is het weer een prettig gesprek.
Olav komt 's middags uit school en heeft al weekend. Het is kamp voor de groepen 3 t/m 8 op school en de kleuters zijn dus twee dagen vrij. Die zijn aan Olav wel besteed. Hij heeft zin in het weekend.
Als het verpleegkundig spreekuur belt met de bloeduitslagen blijken mijn vermoedens juist. Marnix is diep in aplasie en zijn Hb is 4.4 veel te laag. Er is al gelijk een bloedtransfusie gepland voor morgenochtend tien uur in het Meander in Amersfoort.
Als Marnix morgen een transfusie krijgt houdt dat in dat hij zich op zijn verjaardag, donderdag, een stuk beter zal voelen. Het pakt allemaal perfect uit.
Nog voor het avondeten valt Marnix weer in slaap op de bank. Hij ziet krijtwit. Morgen gelukkig weer roze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten