Zaterdag 9 juni 2012

Eigenlijk heb ik weinig te melden vandaag, behalve dat we een hele leuke, goede dag hebben gehad.
Gevuld met veel liefde. Weer juist vanuit hoeken waarvan je het in eerste instantie niet zou verwachten.

In de middag zijn we naar vrienden in Den Dolder geweest en zowel de jongens als ik hebben een topmiddag gehad. Wat was het gezellig en gastvrij!
Op terugweg in de auto zijn beide jongens in slaap gevallen. Marnix is daarna nog een uurtje wakker geweest maar Olav hebben we niet meer gehoord. En dat terwijl hij eigenlijk best graag de voetbalwedstrijd had willen zien.
Gelukkig duurt het nog minimaal twee wedstrijden voor Nederland eruit kan liggen dus hij kan de schade nog wel inhalen.

In mijn achterhoofd spookt aldoor de afspraak van aankomende maandag. De onzekerheid breekt me. ik ben nergens echt bij met mijn gedachten. Mijn gedachten dwalen ongecontroleerd af. We weten niet wat we mogen en kunnen verwachten.
Marnix is óf in goede doen óf hij voelt zich niet lekker want hij is op en top peuter. Vol in de contramine. Als ik A zeg, zegt hij standaard B. En natuurlijk verbaal misbaar als hij zijn zin niet krijgt. Zoals zo vaak: afwachten...