Vandaag de laatste keer voor chemo naar het ziekenhuis. Altijd een goed moment.
De verhoging van gisteren is niet teruggekomen. Dat stemt ons positief. Marnix valt alleen wel vaak. Zoals het zich laat aanzien is het het gevolg van een van de chemo's. Het levert alleen wel een flinke schaafwond op. Die is gisteren ontstaan. en tegen de verwachting in zit er een korst op. Marnix is nog niet in aplasie. Hij heeft nog bloedplaatjes genoeg om een korst te maken.
Vandaag heb ik de gelegenheid om de zolder verder onder handen te nemen. Wat eerst mijn "atelier" was moet worden omgetoverd in een jongensslaapkamer. Omdat ik nogal aan verzamelwoede lijd en zeker waar het mijn passie handwerken betreft, is de zolder nogal een onderneming. De tweeling is dusdanig welkom dat ik daar graag mijn voorraad voor inkrimp.
Het begint nu duidelijke vormen aan te nemen. En het zal niet veel werk meer zijn eer we kunnen gaan beginnen met herstellen en decoreren. We hebben er zin in. Olav ook want die mag in een stapelbed gaan slapen.
's Avonds ga ik oppassen bij een vriendin die omhoog zit. Het voelt zo goed om nou eens wat terug te kunnen doen. Gezien de tijd neem ik Marnix in eerste instantie mee om de medicijnen volgens schema te kunnen geven. Bij binnenkomst struikelt hij over de drempel en ik zie donkere plekken op de plek waar zijn schaafwond zit. Dat is niet zojuist gebeurt. Als ik ga kijken heeft de korst spontaan losgelaten en bloedt de wond flink. Oeps, daar had ik niet op gerekend. Jur brengt gauw zalfgaas en verbandmiddelen. Ik leg een licht drukverband aan in de hoop dat het het bloeden zal stelpen.
Als ik later op de avond thuiskom besluit ik toch maar de afdeling te bellen om te vragen hoe ik zo'n wond bij zo'n peuter moet verzorgen. Normaal laat je het aan de lucht drogen. Maar in het geval van Marnix is dat niet mogelijk want het is een mogelijke bron van directe infecties. Het zal dus verbonden moeten blijven. De dienstdoende arts beaamt dit. Speciale gazen moeten ervoor zorgen dat het heelt onder een verband. De verwachting is dat hij dag 10 van de kuur in aplasie gaat raken (vandaag is dag 8) en over het algemeen zijn zijn trombo's dan nog zo hoog dat we niet hoeven te rekenen op spontane bloedingen. Zowel dan moet hij weer een transfusie hebben.
Schoonhouden, goed verzorgen en hopen dat we erdoor komen zonder infecties. Dat is nu het plan. Als ik bij Marnix ga kijken ligt hij lekker te slapen en zijn verbandje is nog schoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten